Online verschenen berichten dat de opnamen van de film een ramp waren. Crewleden stapten op, Iñárritu vroeg het onmogelijke van zijn steracteurs en liet zelfs iemand poedelnaakt over de grond sleuren… bij min dertig graden.
Verhalen over zware opnamen zijn niet nieuw. Er zijn kranten vol geschreven over de problematische opnamen van bijvoorbeeld Lawrence of Arabia, Apocalypse Now en Titanic. De reactie van Inarritu was wel nieuw. Hij weigerde namelijk in de verdediging te gaan, maar legde uit dat hij zijn acteurs heel bewust door een hel had gejaagd.
The Revenant is het deels op historische gebeurtenissen gebaseerde verhaal van pelsjager Hugh Glass (gespeeld door Leonardo DiCaprio), die in 1820 vreselijk door een grizzlybeer wordt toegetakeld en vervolgens door zijn reisgenoten voor dood wordt achtergelaten.
Glass weigert echter te sterven en trotseert weer en wind om wraak te kunnen nemen op de mannen die hem achterlieten. Om de ontberingen van Glass zo echt mogelijk te laten voelen, besloot Inarritu dat de opnamen op locatie moesten plaats vinden (dat werd de wildernis van Alberta, Canada), dat er in chronologische volgorde geschoten zou worden, en dat er alleen natuurlijk licht gebruikt kon worden (wat betekende dat er per dag niet meer dan twee uur gefilmd kon worden).
Alleen dat is al lastig genoeg (en duur), maar dan was er natuurlijk ook de kou nog. En soms, zo vertelde DiCaprio, was het wel heel koud. ‘We zouden een scène doen waarin mijn zoon voor mij bidt. Op dat moment was het min 40 graden Celsius. We konden onze ogen niet eens open houden. Onze vingers bevroren, net als de camera. Ik keek naar Alejandro en zei: “Ik wil best lijden voor de kunst, maar er komt een punt dat je moet zeggen, dit werkt niet meer”.’ Iñárritu bond in en legde de opnamen vijf weken stil.
Nog voordat er ook maar één seconde van Alejandro González Iñárritu’s epische wildernisdrama The Revenant te zien was deed de film al stof opwaaien.
Min 40 graden Celsius op de set van The Revenant
Op andere momenten gaf hij niet zo makkelijk bij. Volgens de overlevering heeft de echte Glass rauwe bizonlever gegeten om in leven te blijven, dus ook DiCaprio moest rauwe bizonlever eten. Dat was eerst een neplever, maar dat zag er volgens Iñárritu niet echt uit. Hij liet daarop een echte bizonlever komen en vroeg DiCaprio (vegetariër sinds 1992) daar zijn tanden in te zetten. DiCaprio’s blik vol afgrijzen (die ook de film haalde) is echt.
Iñárritu vroeg veel van zijn ster, en van de overige acteurs. Er werd inderdaad een acteur in zijn nakie over het ijs gesleurd. Iñárritu had er echter wel voor gezorgd dat er een groot zeil onder de sneeuw lag, zodat de acteur niet hoefde te vrezen voor zijn edele delen. En uiteindelijk is niemand op de set serieus gewond geraakt, zijn er geen vingers afgevroren of mensen onderkoeld geraakt.
Toch vroeg de vakbond van de setarbeiders zich publiekelijk af waarom Inarritu per se op locatie wilde filmen. Veel problemen zouden immers vermeden kunnen worden (en veel geld bespaard) als delen van de film voor groene schermen waren opgenomen en de computer later de kou en ontberingen zou hebben toegevoegd.
Inarritu was daar glashelder over: ‘Dat is nou precies wat ik niet wilde! Stel je voor dat we voor een groen scherm hadden gespeeld en iedereen achteraf een lekker bakkie koffie kon nemen. Dan had iedereen het misschien wel naar zijn zin had, maar was het ongetwijfeld een klotefilm geworden. The Revanant gaat over overleven. En dat is precies wat mijn acteurs moesten doen tijdens de opnamen. Als je de film ziet snap je wat ik bedoel. En dan is het enige wat je nog kan zeggen: Wow!’
Ik heb de film inmiddels gezien. Enne… Wow!