De kerstprogrammering van de BBC is something else. Een compleet universum, waarin je makkelijk twee dagen kan onderduiken om na talloze filmklassiekers, die vaak al starten nog voor het ontbijt, en menig merry gezang door koorknapen in kathedralen geheel daas en verzadigd op te duiken op zoek naar frisse lucht.
Bijzonder zijn de eigen film- en tv-producties waarmee de omroep uitpakt. Dit jaar is dat onder meer een nieuwe versie van de animatiefilm Watership Down, het bioscoopsucces uit 1978 met de bekende titelsong ‘Bright Eyes’ gezongen door Art Garfunkel. Watership Down was vroeger wat Harry Potter nu is: een immens populair sprookjesverhaal voor jong en oud gebaseerd op een boek. Van de gelijknamige bestseller van Richard Adams uit 1972, hier vertaald als Waterschapsheuvel, zijn wereldwijd 50 miljoen exemplaren verkocht. Adams schreef een ontroerend avonturenboek dat zich afspeelt op het Britse platteland, over een stel moedige konijnen dat op de vlucht slaat wanneer hun leefwereld door de mens dreigt te worden vernietigd.
De bioscoopfilm Watership Down viel op vanwege de voor het genre ongewone toon: het was bepaald geen zoet Disney-spul, maar een volgens critici verbluffend eerlijk en grimmig verhaal waarin geweld, dood en vernietiging voorkomen, en met voor een cartoon onvergetelijke, ontroerende momenten. Zo grimmig, dat het leidde tot lichte controverse over de voor alle leeftijden-rating. Minpuntje was de animatie zelf, die technisch verre van perfect was. Het maakt nieuwsgierig naar de nieuwe digitale versie geproduceerd door Netflix en de BBC.