Een jaar na horrorsensatie Hereditary komt regisseur Ari Aster al met een opvolger: Midsommar. Met een fantastische hoofdrol van actrice Florence Pugh.

Het idee voor horrorfilm Midsommar begon niet bij regisseur Ari Aster zelf. Tegen het New Yorkse tijdschrift Vulture verklaarde de 33-jarige regisseur eerder dit jaar dat een Zweedse producent hem een jaar of vier geleden benaderde: ‘Met het nog tamelijk vage idee voor een folk-horrorfilm over Amerikaanse studenten die naar Zweden komen voor het midzomernachtfeest. Waarna ze een voor een worden afgemaakt. Een beetje in de trant van de martelporno in Hostel. Ze hadden het script van Hereditary gelezen en wilden graag een film in die stijl. Mijn eerste impuls was om nee te zeggen, omdat folk-horror niet echt een subgenre is waar ik veel mee heb. Maar mijn relatie was toen net uitgegaan en ik wilde een film over die breuk schrijven. Dus ik dacht, wat nou als ik hun geld aanneem en probeer mijn stukgelopen relatie het verhaal in te smokkelen.’

Dat Aster zo opportunistisch te werk ging had veel te maken met het feit dat zijn debuutfilm Hereditary, ook een horrorfilm, op dat moment nog niet was uitgebracht. Aster wist nog niet dat die film een wereldwijde sensatie zou worden en was allang blij weer geld voor een volgend project te hebben. Aster heeft ook niet echt van het onverwachte succes van Hereditary kunnen genieten, want hij was vorig jaar, toen Hereditary werd uitgebracht, druk bezig met de opnamen voor Midsommar.

Misschien was dat maar goed ook, want de lofzang op Hereditary was zo oorverdovend (‘de engste film van het jaar, misschien wel de engste film ooit’), dat Aster onder enorme druk aan een tweede film had moeten beginnen. Nu hoefde hij zich tenminste weinig van de verwachtingen van het publiek aan te trekken.

Emotionele hel

Midsommar is dan ook een prettig eigenzinnige, compromisloze, tweeënhalf uur lange film geworden. Inderdaad over een handvol Amerikaanse antropologie-studenten die naar Zweden komen voor een heel bijzonder midzomernacht ritueel, dat eens in de negentig jaar gehouden wordt. Wat zal leiden tot de folk-horror en martelporno van de Zweedse producenten. Het uit elkaar gaan, waar het Aster om te doen was, vinden we terug in de relatie tussen Dani, het enige meisje in het gezelschap, en Christian. 

Het ging in Amerika al niet best tussen die twee, maar na een enorme persoonlijke tragedie in het leven van Dani kan Christian haar overduidelijk niet de aandacht geven die ze nodig heeft. Het uitmaken kan hij ook niet, en tegen de zin in van zijn vrienden vraagt hij of ze meegaat naar Zweden.

In de meeste horrorfilms wordt weinig aandacht besteed aan de psychologie van de personages, maar Dani – die volgens Aster in zekere zin zijn alter ego is – is daarop een uitzondering. Ze is onvergetelijk. Niet alleen dankzij het script van Aster, maar ook vanwege het acteren van de 23-jarige Britse actrice Florence Pugh (spreek uit: ‘phjoe’).

Aster had al honderden actrices getest voordat hij koos voor Pugh. Die hij in Midsommar al vanaf de ijzersterke opening door een emotionele hel laat gaan. Pugh moest zoveel huilen in de film, dat ze zelfs huilend op de poster van de film is terechtgekomen. Die tranen riep ze op, zo vertelde ze in interviews, door zich voor te stellen hoe haar zusjes op sterven lagen.

Florence Pugh als Dani en Jack Reynor als Christian in Midsommar

Hoe echt dat voelde, vertelde tegenspeler Jack Reynor (Christian) tegen webzine Slashfilm: ‘Ik weet nog hoe ze schreeuwend van verdriet in mijn schoot lag en ik daar volledig door van slag raakte. Ik moest echt huilen toen. Want ik voelde wat Dani doormaakt. Het was allemaal heel, heel echt voor mij. Wat maar weer bewijst wat voor een fantastische actrice ze is.’

Dat Pugh inderdaad een fantastische actrice is wist een enkeling al, door haar rollen in het vileine kostuumdrama Lady Macbeth en de sympathieke worstelaarsfilm Fighting with My Family. Maar straks weet iedereen het. Want niet alleen schittert ze in Midsommar, binnenkort is ze te zien in Greta Gerwig’s Little Women en in 2020 betreedt ze het Marvel Universum – hoger kan je tegenwoordig niet reiken in Hollywood – met haar rol in superheldenfilm Black Widow.

Voor Ari Aster in 2018 wereldwijd doorbraak met zijn debuutfilm Hereditary maakte hij een handvol korte films, waarvan de belangrijkste, het 29-minuten durende incestdrama The Strange Thing About the Johnsons (2011), onder meer hier te zien is.

Vijf andere fijne folk-horrorfilms

Folk-horror is een geliefd subgenre van de horrorfilm, waarin de nadruk ligt op vroegchristelijke of heidense volksverhalen, vol (bloederige) rituelen en demonen. 

The VVitch: A New England Folk-Tale (2015)

Intrigerend en subtiel speelfilmdebuut van Robert Eggers over een puriteinse familie in het New England van de 17de eeuw. Ze zijn verbannen naar de rand van een onheilspellend bos, waar (naar verluidt) een heks rondwaart.

 

 

The Devil Rides Out (1968)

Franse hertog probeert zijn beste vriend uit handen van een duivelaanbidders-clubje te redden, maar moet daarvoor wel zijn dochter opofferen. Een van de engste films uit de Britse Hammer Studio’s.

 

 

The Wicker Man (1973)

Schotse rechercheur is op zoek naar verdwenen meisje op Summer-eiland, waar Lord Summerisle (Christopher Lee) de baas is en de bewoners allerlei middeleeuwse rituelen houden in de hoop op een goede oogst. Niet verwarren met de remake uit 2006 met Nicolas Cage.
 

 

The Blair Witch Project (1999)

Studenten van filmacademie trekken de bossen van Maryland in om documentaire te maken over heks die daar volgens lokale legende schijnt te huizen. Een jaar later wordt alleen hun schokkende filmmateriaal gevonden.

 

 

Witchfinder General (1968)

Terwijl Engeland in 1645 verscheurd wordt door een burgeroorlog zwerft Matthew Hopkins (horror-icoon Vincent Price in een van zijn beste rollen) door het land om heksen te ontmaskeren.

 

 

Meer over Midsommar/Florence Pugh/Ari Aster