Toen actrice Alison Brie jong was, grapte haar moeder: ‘Ik weet dat je ooit een film gaat maken over mij en oma.’ En zo geschiedde. In Horse Girl speelt Brie, bekend van Netflix-series GLOW en BoJack Horseman, een uitvergrote versie van zichzelf. Het script - dat ze schreef met regisseur Jeff Baena - baseerde ze grotendeels op haar eigen familiegeschiedenis.
Haar oma kampte met paranoïde schizofrenie, waardoor de opvoeding van haar moeder gekenmerkt werd door talloze traumatische situaties. Als kind hoorde Brie vooral de verhalen; zelf zag ze haar oma slechts een paar keer toen ze klein was. Hoewel de geestesziekte niet erfelijk bleek, liet de thematiek haar nooit helemaal los.
In Horse Girl verenigt die familiegeschiedenis zich in Sarah (Brie): een jonge vrouw die is losgezongen van de wereld om haar heen. Ze lijkt getraumatiseerd door de mentale problemen die haar moeder en oma parten speelden. De enige mensen met wie ze een connectie heeft, zijn haar sympathieke collega en egoïstische huisgenoot. Verder leeft ze alleen op van het kijken naar de (fictieve) pulpserie Purgatory.
Haar huisgenoot probeert haar nog te koppelen aan een kennis, maar het lijkt tevergeefs: na een reeks incidenten verliest Sarah langzaam de grip op de realiteit. Wat begint als een verstild portret van een eenzame ziel, ontpopt zich zo steeds meer tot surrealistische dwaaltocht door de krochten van de psyche.
Met haar hoofdrol in de surrealistische Netflix-film Horse Girl graaft actrice Alison Brie (GLOW) in haar eigen getroebleerde familieverleden.
Alison Brie (links) in Horse Girl
In de tweede helft worden die grenzen tussen realiteit en fictie steeds vager. De waanzin neemt langzaam de overhand in Sarah’s hoofd: ze denkt een kloon van haar oma te zijn, of te worden ontvoerd door aliens. Die surrealistische wendingen pakken niet helemaal geslaagd uit, want juist het verstilde tempo werkt in het eerste deel van de film uitstekend.
Hoe Horse Girl ontvangen wordt, maakt Brie niet eens zoveel uit, vertelde ze eerder aan Vulture. Voor haar was het vooral een passieproject dat ooit van de grond moest komen. Het schrijven van het script werkte ‘bevrijdend’ voor Brie, omdat ze zich via Sarah voor het eerst kon uitspreken over haar familiegeschiedenis.
Het is ook het soort rol dat ze naar eigen zeggen vaker zou willen creëren én vertolken: ‘Als de rollen die mijn kant op komen ongeïnspireerd zijn, schrijf ik liever gewoon de rol die ik zelf wil spelen.’ Horse Girl mag als film dan slechts half geslaagd zijn, de hoofdrol van Brie smaakt zonder twijfel naar meer.