Netflix-tips: Twelve Monkeys en Shéhérazade

Na Monty Python's Flying Circus richtte Terry Gilliam, de enige Amerikaan van dat illustere gezelschap, zich volledig op de speelfilm. Hij maakte geslaagde (Brazil) en minder geslaagde (The Adventures of Baron Munchausen) maar altijd interessante films. Twelve Monkeys is een bizarre toekomstfantasie waarin de mensheid gedwongen is ondergronds te leven nadat 99 procent van de bevolking is omgekomen door een dodelijk virus. Een 'vrijwilliger' (Bruce Willis) wordt terug in de tijd gestuurd om de herkomst van het virus te onderzoeken. Maar anno 1996 denkt iedereen dat de man gek is.

De succesvolle stand-upkomiek George Simmons (Adam Sandler) hoort dat hij niet lang meer te leven heeft. Hij heeft geen echte vrienden. Dan neemt hij de jonge getalenteerde humoristische tekstschrijver Ira (Seth Rogen) onder zijn hoede. Er ontstaat een band. En Ira helpt George weer in contact te komen met zijn - inmiddels getrouwde - jeugdliefde. Opmerkelijk solide acteerwerk van Sandler in deze komedie van Judd Apatow (Knocked Up) met een serieuze, persoonlijke ondertoon. Wel wat aan de lange kant, en niet alle grappen zijn even geslaagd.

De formule is bekend van de succesdocu Touching the Void uit 2003: een heftig ongeluk op een extreme locatie wordt gereconstrueerd aan de hand van interviews en nagespeelde scènes. In Last Breath volgen we een saturatieduiker die tijdens een klus op de bodem van de Noordzee het contact met zijn collega’s verliest, terwijl hij bijna geen zuurstof meer heeft. De makers hebben gekozen voor een wat omslachtige vertelconstructie, waardoor de spanning en het drama minder hoog oplopen dan in de eerdergenoemde film. Maar de setting is interessant, en voor claustrofobisch ingestelde kijkers valt er genoeg te huiveren.

De epische, semi-autobiografische roman Lykke-Per (in Nederland verschenen als Peter de Gelukkige) van Nobelprijswinnaar Henrik Pontoppidan werd in acht delen gepubliceerd tussen 1898 en 1904, en geldt in Denemarken als klassieker. Hoofdpersoon Per is een briljante ingenieur die het geluk in de schoot geworpen krijgt maar wordt gehinderd door jeugdtrauma’s en een moeilijk karakter. Het naturalistische verhaal is duidelijk te omvangrijk voor één speelfilm, wat zich vooral wreekt in het slot, maar regisseur Bille August (Pelle de Veroveraar) en zijn getalenteerde cast maken er evengoed een intrigerend, bij tijden meeslepend geheel van.

Zachary is pas zeventien jaar als hij ontslagen wordt uit de gevangenis. Bij zijn moeder is hij niet meer welkom. Maar op de straten van Marseille ontmoet Zach de jonge prostituee Shéhérazade, hij kan wel bij haar slapen. Een tijdje later is zij z'n vriendin – al geeft hij aan niemand toe dat hij verliefd op haar is - en fungeert hij wat stuntelig als haar pooier. Nadat zijn oude, criminele vrienden hem helpen bij een akkefietje met Bulgaarse zware jongens loopt de boel uit de hand. Prima spel van de piepjonge acteurs, in dit bijzonder mooi geschoten, treurige portret van kansloze jongeren in een spijkerharde wereld.