Netflix-tips: Daughters of the Dust en Alive Inside

De 94-jarige Henry is dement: hij zit voorovergebogen in een rolstoel, hij herkent zijn dochters niet meer, kan nauwelijks nog zinnen maken van meer dan twee woorden. Maar als maatschappelijk werker Dan Cohen hem een koptelefoon opdoet, verandert Henry: hij richt zich op, ogen wijd open, zijn handen bewegen mee met de muziek die hij hoort – muziek uit zijn verleden. De documentaire Alive Inside volgt Cohen op zijn tocht langs verzorgingshuizen, waar hij met behulp van een iPod en een koptelefoon alzheimerpatiënten weer laat opleven. Neuroloog Oliver Sacks en zanger Bobby “Don’t Worry, Be Happy” McFerrin geven een beetje context, al mikt regisseur Michael Rossato-Bennett vooral op het hart van de kijker. Winnaar van de publieksprijs op talloze festivals, waaronder Sundance.

De familie Peazant, onderdeel van de van oorsprong West-Afrikaanse Gullah gemeenschap, woont op een eiland voor de kust van South Carolina. In het jaar 1902 keert het veramerikaniseerde deel van de familie, dat eerder naar het vasteland vertrok, terug naar het eiland om de Peazants mee te nemen naar het noorden. Grootmoeder, bang voor het verlies van haar cultuur, wil achter blijven. Sfeervol, zintuiglijk portret dat naar verluidt een belangrijke inspiratiebron was voor Beyconcés visuele album Lemonade. Eerste bioscoopfilm geregisseerd door een Afro-Amerikaanse vrouw.

Regiedebuut van acteur Joseph Gordon-Levitt, die ook het scenario schreef. Dat moet wel een heel persoonlijke film zijn. Hoewel? Don Jon is het verhaal van een aan pornosites verslaafde sportschool-Johnny (Gordon-Levitt zelf), die met iedere mooie vrouw die hij ziet het bed in duikt, totdat hij de ware (= Scarlett Johansson) ontmoet. De film heeft vaart, humor, een tamelijk onverwacht einde, en doet niet al te moeilijk over seks in beeld (al blijft het allemaal heel netjes).

Kruimeldieven Sophia en Malcolm dromen ervan naam te maken als graffiti-artiesten in New York. Hun meesterplan: het ‘bomben’ van het honkbalstadion van de New York Mets. Daarvoor hebben ze echter wel 500 dollar nodig, want een bevriende bewaker moet worden omgekocht. Struinend door Brooklyn proberen ze tijdens een snikhete zomerdag het geld bij elkaar te sprokkelen, onder meer door wiet te verkopen en te handelen in sneakers. Sympathiek regiedebuut dat het vooral moet hebben van de energieke, humoristische dialogen en de sympathieke hoofdrolspelers (die onsympathieke personages spelen).

Na 25 jaar opgesloten te hebben gezeten in een psychiatrisch ziekenhuis wegens de brute moord op zijn moeder en haar minnaar wordt de zwakbegaafde Karl (Billy Bob Thornton) vrijgelaten. Hij besluit terug te keren naar zijn geboortedorp, waar hij al snel vriendschap sluit met een twaalfjarig jochie. Acteur Thornton, die dit onderkoelde drama zowel schreef als regisseerde, maakt indruk in de hoofdrol. Zijn ontzagwekkende fysieke transformatie - vooruitgeschoven kaak, grommende stem en eigenaardig loopje (naar verluidt dankzij gebroken glas in zijn schoen) - leverde hem onder meer een Oscarnominatie op.