Zes had wel een geweldige finale, het leek wel een actiefilm, en daarbij stak
nummer zeven (afgelopen zondag uitgezonden in de VS en maandagavond door ons
bekeken) wat bleekjes af, constateerden we, boven de Turkse pizza en linzensoep
. Wat ook een rol speelde, is de Saturday Night Live-spoof met
Anne Hathaway die al ogen draaiend en met mega-pruillip een akelig goede
imitatie gaf van
Claire Danes. Waarna je tóch een beetje anders kijkt naar het acteerwerk van
de hoofdrolspeelster.
Maar was dat nou de reden, of zijn wij gewend
geraakt aan het tempo van de hogesnelheidslijn, en vinden we daarom nu een
gewone intercity 'traag', als de kogels ons niet meteen om de oren vliegen? Zou
ook kunnen. Homeland combineerde tot nu toe de spanning van een Bondfilm met een
spionageverhaal van het kaliber Carré, én Homeland is bovendien de eerlijkste
verkenning tot nu toe van het leed dat Amerikaanse militairen doorstaan on
duty. Brody is gemarteld, draagt daar de sporen van. We zien hem lijden,
huilen, twijfelen - allemaal heel menselijk, en niet des militairs.
Tijdens de wekelijkse Homeland-lunch met een paar andere fans waren we vandaag veel te snel uitgepraat. Was het eerste seizoen al nagelbijtend spannend, het tweede had helemaal hartinfarctkwaliteit. Althans, de eerste vijf afleveringen.
Hathaway's imitatie van Carrie
Hoe dan ook, goed onderwerp voor
volgende week. De Homeland-lunch is geboren uit pure noodzaak. Twitteren of
mailen is ook maar armeluiscontact als je zo opgewonden bent dat er alleen nog
maar uitroeptekens uitkomen. En wat nou 160 tekens? Een boom, willen we opzetten
! Voorwaarde is wel dat je je huiswerk hebt gedaan voor je aanschuift; met
smoesjes als 'ja maar, het was Walking Dead-avond bij ons thuis!' kom je niet
weg. Voor Homeland laat je alles uit je handen vallen, daar bouw je je week
omheen, zoals David Carr onlangs bekende, de sinds de documentaire
Page One beroemde mediajournalist van de New York Times. ‘Ik heb geen stroom
thuis en nóg slaag ik erin om Homeland te kijken,’ zegt Carr in Spies of the
Times,
een videogesprek over de spionnen van nu in
Skyfall, Homeland en
Argo.
Nou goed, we hadden we heus wel wat te bepraten. Zoals
het Breaking Bad-momentje in deze aflevering, het eerste in Homeland, en
hopelijk niet het laatste: een scène, waarin niet het plot, maar het visuele
aspect domineert. Een visueel geintje, zoals de camera die onverwacht de actie
filmt vanuit de toiletpot, bijvoorbeeld. Breaking Bad grossierde daarin; visueel
vertelde de serie zo’n beetje z’n eigen verhaal, en dat ging over, om maar wat
te noemen, de lege landschappen van New Mexico, het keiharde licht, en de
schaduw van Walt’s zwarte hoed. Hebben de makers van Homeland zich hier laten
inspireren door Breaking Bad, waarin meerdere zwembadscènes voorkomen met onder
meer een teddybeer, met Walt zelf en een hele griezelige met Skylar? Tot nu toe
was Homeland puur plot-driven drama, waarin het verhaal de handeling
voortdrijft, zonder veel omhalen. Komt daar nu dan verandering in? En waar gáát
het in dit tweede seizoen eigenlijk om? Wordt vervolgd.