De series worden goed ontvangen, de bezoekers zijn enthousiast, maar op het terrein van de Westergasfabriek heerst nog niet direct een festivalsfeer. En dat terwijl het Amsterdam Series Weekend (ASW) toch een festival moest worden met een huiskamergevoel.

Op zaterdag is om half negen ’s ochtends de marathon van het nieuwe seizoen Feuten afgelopen. Een bezoekster van de marathon komt een paar uur later de organisatie bedanken. ‘Wat een geweldige service en wat een heerlijk ontbijt na afloop.’ Ze heeft van elf uur ’s avonds tot in de vroege uurtjes naar het derde seizoen gekeken. De marathon was volledig uitverkocht en in de zaal zaten voornamelijk studenten.

Zo druk als het op de vrijdagavond was, zo rustig is het op zaterdag aan het begin van de middag. Voorafgaand aan het festival kondigde organisator Fulko Kuindersma aan dat hij een huiskamersetting wilde creëren, ‘waarin je samen met je vrienden series kunt kijken’. Maar omdat de series grotendeels simultaan te zien zijn, verspreid over verschillende gebouwen op het terrein, kom je niet veel andere bezoekers tegen. Ondanks de aanwezigheid van een knusse ‘living room’, is daardoor niet veel ruimte om met andere fans of vrienden over je favoriete serie te discussiëren.

Het drukst bezochte onderdeel van de zaterdag is de marathon van Rectify, die zo goed als uitverkocht is. De marathon wordt halverwege onderbroken voor een korte pauze. Gjalt Lucassen (56) en Adelina Joekes (59) komen enthousiast uit de zaal lopen. Joekes: ‘We zijn serieverslaafd en waren erg benieuwd naar het festival . We struinen ook filmfestivals af als het IDFA, IFFR en het Leids Film Festival .’ Lucassen: ‘Vandaag zijn we speciaal voor de marathon van Rectify naar het festival gekomen. Een heel seizoen achter elkaar kijken doen wij thuis eigenlijk nooit, maar nu gaan we er echt voor zitten.’

Elisa Berends (27) staat samen met twee vriendinnen bij de dvd-bak te kijken. ‘35 euro voor het eerste seizoen van The Newsroom, dat is toch eigenlijk wel veel geld.’ Maar verder zijn Berends en haar vriendinnen enthousiast. Ze vertelt dat het haar idee was om naar het festival te gaan, nadat ze een item bij De Wereld Draait Door zag. ‘Het leek mij leuk om verschillende series te gaan kijken en ik wil graag nieuwe series leren kennen. We zagen net The Newsroom en dat beviel dus goed. Straks gaan we nog naar, hoe heet die Duitse serie ook al weer? O ja, Unsere Mütter, Unsere Väter.’

Het festival is goed georganiseerd, de locaties zijn leuk aangekleed en er loopt voldoende personeel rond dat je graag je vragen beantwoordt. Maar iets cruciaals als een programmaboekje, daar schort het een en ander aan. Van de zaterdag zijn drie verschillende programma’s in omloop, waarvan de meest recente en kloppende versie uiteindelijk online te vinden is. Jammer dat je er daardoor van overtuigd bent dat je bij Touch zit, maar uiteindelijk naar de première van de HBO-serie Burning Bush zit te kijken. Niets ten nadele van Burning Bush, de serie is zeer intrigerend en ziet er fantastisch uit. Maar als het programmaboekje had geklopt, zaten we wellicht met meer dan acht mensen in de zaal.

Als het aan Fulko Kuindersma ligt , kunnen we volgend jaar opnieuw genieten van een weekend vol series. ‘Dan zijn er in ieder geval meer marathons te zien, die zijn populairder dan ik had verwacht. Ik hoop ook meer internationale series aan te trekken. En ik wil heel graag uitzoeken of ik series van Netflix kan laten zien, zoals House of Cards.’

Het festival zal ook dan in mei worden georganiseerd, ondanks dat vele series in september de (seizoens)première beleven. Kuindersma: ‘In september zijn er al zo veel festivals en we hebben nu alsnog een aantal seizoenspremières. Dat zijn vooral seizoenen die in Nederland nog in première moeten gaan. Hopelijk komen er volgend jaar ook makers van de series mee, zodat zij met het publiek kunnen delen hoe de serie wordt gemaakt.’