Een blik op Amerikaanse series in wording. Op een remake van Ironside uit 1969 zitten we niet direct te wachten, maar er zitten gelukkig ook krenten in de pap.

Pilot season is aangebroken in de VS: de Networks laten tientallen pilot- afleveringen maken van veelbelovende ideeën. Als ze goed genoeg worden bevonden , worden ze in juni tijdens de Upfronts in New York vertoond aan de adverteerders en de rest van de buitenwacht. Is er genoeg enthousiasme, dat zich vertaalt in verkochte 'air' (reclamezendtijd), dan krijgt zo’n project groen licht.

De dikste krent is Showtimes’ The Vatican, over machtspolitiek en –misbruik in het moderne Vaticaan. Kan het actueler? Gevoel voor timing kan de producenten niet worden ontzegd nu zopas bij de pauswisseling naar buiten kwam dat Papa Razzi - zoals de bijnaam luidde van Joseph Ratzinger wegens de vele blunders die hem telkens in de kolommen van de (roddel)pers deden belanden - niet opgewassen was tegen de machtsmachinaties in het ministaatje. House-schrijver Paul Attanasio pende het script, Ridley Scott regisseerde, dus met de spanning en bloederigheid zit het goed. Maar meeste indruk maakt de naam Bruno Ganz, Hitler uit Der Untergang, nu gecast in de hoofdrol als de paus. Dat kan bijna niet meer misgaan. 

Fragment uit de Israëlische sitcom Life Isn't Everything


Wat verder opvalt aan pilotseason zijn de vele bewerkingen van bestaande series uit het buitenland (lekker veilig). Divorce: A Love Story is bijvoorbeeld een bewerking van een Israëlische serie (Life Isn’t Everything), Spy werd gebaseerd op een Britse serie met dezelfde naam, Lucky 7 is gebaseerd op de Britse productie The Syndicate, Second Sight werd ook al gebaseerd op een Brits programma, en politieserie Backstrom had een Zweedse boekenreeks als bronmateriaal. About a Boy, tenslotte, werd gebaseerd op de gelijknamige film.

Ook opvallend zijn de series over dertigers die zich gedragen als twintigers ( in het kielzog van het succes van Girls) en de autobio-verhalen, over kleine, maar vooral grote ik-jes. In deze categorie valt een naam op, en dat is die van Michael J. Fox, die met een nog titelloze comedy komt. Eigenlijk valt deze buiten pilot season, want nog voor er überhaupt een pilot was kocht NBC een volledig seizoen van 22 afleveringen. Maar we noemen hem toch, omdat het zo bijzonder is. Want het gaat hier om Michael J. Fox, de prettige, jongensachtige acteur met dat fijne gevoel voor humor, die bekend werd met zijn vertolkingen van ballerige types zoals Alex uit Family Ties, de Back to the Future-trilogie en Bright Lights, Big City. Die vervolgens tragisch jong de diagnose parkinson kreeg en zich moest terugtrekken . Dat was in 1999, en zijn sporadische optredens daarna waren treurig om te zien . Rotziekte.

En nu is hij terug. Dat is groot nieuws en een medisch wonder, want parkinson is ongeneeslijk. Maar Fox, die zelf een stichting financiert voor Parkinson-research, kan dankzij andere medicijnen weer werken: zijn tremor is nu hanteerbaar. In de nieuwe serie speelt Fox nieuwslezer Mike Burnaby, een vader van drie die 'de nodige uitdagingen' op z'n weg vindt als hij weer aan het werk gaat na de diagnose parkinson. De kleptomane vrouw van Hank uit Breaking Bad, actrice Betsy Brandt, speelt zijn vrouw en Wendell Pierce, ‘ The Bunk’ uit The Wire, zijn baas - alleen al vanwege die combi ga je kijken. En zou je bij ieder ander je hart vasthouden met zo’n onderwerp, zo niet hier; smakeloos kan het niet worden, in handen van Michael J. Fox. Ook niet als die licht bibberen.