Overal waar ik de laatste maanden kwam – verjaardagen, trouwerijen, nog net niet op een begrafenis – kreeg ik dezelfde vraag: ‘Heb je Mr. Robot al gezien?’ Het hackersdrama was de vondst van deze zomer. Spannend en realistisch, maar ook: wel erg herkenbaar.

Voor wie er nog aan moet beginnen, het verhaal gaat – heel kort door de bocht – zo: Elliot Alderson (Rami Malek) is een wat contactgestoorde hacker die overdag op kantoor werkt, maar ’s avonds bad guys het leven zuur maakt met zijn computerskills. Als hij in contact komt met de mysterieuze Mr. Robot, ontvouwt zich echter een veel ambitieuzer, anarchistischer en duisterder plan.

Goed, iedereen prees al snel de sterk geschreven scripts (terecht), het boeiende acteerwerk (ook terecht) en de realistische weergave van het hackerleven (ik ben geen techneut, maar het zal vast). Mr. Robot klopt gewoon, maar dat is ook helemaal niet zo gek, als je kijkt naar zijn invloeden.

Het gebruik van een vertelstem, de waanbeelden waar de hoofdrolspeler mee worstelt en dat veelal in een grimmig New York? Het zou allemaal niet misstaan in Scorcese’s Taxi Driver . De woede jegens de consumentenmaatschappij, de anarchistische inslag en nog meer plotelementen die ik hier niet zal spoilen? Fight Club. Het sociale ongemak, het dubbelleven, de trofeeën van verslagen vijanden: in plaats van Dexter’s blood slides ( maak hier je eigen eetbare versie), gebruikt Elliot ouderwetse cd’tjes. Bedenker Sam Esmail kon zich desgevraagd ( door Vulture) amper beperken tot slechts zeven films en series die van directe invloed op hem waren.

Technerd Alexander Klöpping weet gelukkig wel hoe realistisch (of niet) Mr. Robot is.

Dat is niet iets waar hij zich voor hoeft te schamen – en dat doet hij dan ook helemaal niet: ‘Ik steel van elke film en serie die ik kijk,’ vertelde hij onlangs op ComicCon in New York. ‘Wat maakt het uit? Dat zijn fantastische films, ik houd alleen maar van de vergelijking.’ Als je steelt, steel dan van de besten, toch?

Gelijk heeft hij. Juist het samenbrengen van al die elementen – nota bene uit verschillende decennia – heeft geleid tot een actueel, fris geheel. Mr. Robot is van begin tot eind puntje-op- je-stoel-werk. De vraag is alleen: wat nu? Hoe moet het verder in een volgend seizoen? Dat er nooit een Taxi Driver II of Fight Club 2: You Don’t Talk About Fight Club is gemaakt, is niet voor niets. Die films sloegen in als een bom en lieten ons vervolgens zelf de scherven oppikken en overdenken.

Nu mag Sam Esmail ons zelf gaan vertellen hoe het verder gaat – zonder al die invloeden van buitenaf. Ik wens hem veel succes.