Het is een geijkte vraag voor de Tony Soprano’s, Walter Whites en ook Don
Drapers van de wereld: waar komen acteur en personage samen? In hoeverre is Jon
Don en is Don Jon? (Nee, niet Don Jon). Hoewel Hamm altijd zal stellen dat hij
een veel aardigere man is dan zijn alter ego – en dat willen we ook zeker
geloven – is het niet alsof er geen gelijkenissen zijn.
Net als Don
, is Jon een wees. Zijn ouders scheidden toen hij twee was. Hij ging wonen bij
zijn moeder Deborah, die stierf toen hij tien was. Zijn vader – toevallig Dan
genaamd, altijd strak in het pak en kort werkzaam in de reclamebusiness – was
groter dan het leven zelf, totdat hij dat niet meer was. Dan overleed toen zijn
zoon pas twintig was.
Don Draper is geen rolmodel. Ongeacht hoe het straks met hem afloopt (en dat kun je vanaf aankomende zondag weer gaan zien in Mad Men), na zeven seizoenen alcoholmisbruik en vreemdgaan is het wel duidelijk dat Don zich goed weet te kleden, maar verder totaal geen idee heeft van hoe hij moet leven. Jon Hamm is wat dat betreft een beter voorbeeld.
Hij wordt er niet door bezwaard, zegt hij in
interviews. Maar toen Hamm verscheen op de eerste auditie voor Don Draper,
draaide bedenker Matthew Wiener zich volgens de legende naar zijn
castingdirecteur en zei: "Die man is niet opgevoed door zijn ouders." Hoe warm
en grappig Hamm in het echt ook mag zijn, de melancholie van Don Draper zit ook
diep in hem.
Hij is een self-made man die zijn geluk zocht in
Hollywood, maar daar wel eerst jaren voor moest werken in de horeca. Pas op zijn
36ste kreeg hij zijn doorbraak, als Don natuurlijk. Die rol eiste tot nu toe al
aardig wat van hem. Los nog van de roem die hem meeneemt van cover tot cover;
hij rookt weer (kruid)sigaretten, hij drinkt niet zoveel als Don maar wel teveel
(hij liet zich er recent voor opnemen) en sinds het eerste seizoen heeft hij
last van de huidziekte vitiligo. Make-up verbergt het goed, maar zijn handen
zijn hier en daar verkleurd, bezaaid met vlekken zonder pigment. Het startpunt
voor de ziekte is bijna altijd stress.
Ik som dit niet op om te
roddelen, maar om maar aan te geven hoeveel een rol je kan geven én kan kosten.
Over zeven afleveringen weten we hoe het met Don Draper afloopt, maar veel
interessanter is misschien wel de vraag hoe het verder zal gaan met Jon. Moet
hij de rest van zijn carrière slijten in knappe zakenmannenrollen, of mag hij
nog vaker die andere, grappige kant van zichzelf laten zien (zoals laatst in
Unbreakable Kimmy Schmidt)? Laat hij de drank staan? Laat hij Don los en nog
belangrijker: laat Don hem los?
Leestip(s): Zowel GQ ("
So, what now, Jon?") als Esquire ("
Jon Hamm is not the man you think he is") had vorig jaar een goed interview
met Jon Hamm.