Serie Homecoming, de verfilming van een populaire podcast, is een psychologische thriller die je vanaf het allereerste moment op scherp zet.

Unheimisch. Het ligt misschien een beetje voor de hand met een titel als Homecoming, maar een beter etiket is er eigenlijk niet voor deze nieuwe Amazonserie. Al in de eerste minuut gaan de nekharen iets overeind staan. Niet uit angst, maar uit alertheid. Hier klopt iets niet, dat voel je aan alles.

Aan de muziek bijvoorbeeld, die soms rechtstreeks afkomstig lijkt te zijn uit een Hitchcock-thriller, en die in sommige gevallen ook inderdaad geleend is: regisseur Sam Esmail (Mr. Robot) grasduinde vrijelijk in allerlei klassieke soundtracks (van Vertigo en The Thing tot The French Connection en All the President’s Men) om zijn psychologische thriller kracht bij te zetten. Reken dus op de nodige onheilspellende strijkersarrangementen.

Ook het camerawerk belooft meteen al weinig – en daarmee voor de kijker dus veel – goeds: het openingsshot toont een aquarium met een goudvis bij een palmboom, dan wordt langzaam uitgezoomd, om vervolgens langs het bureau van psycholoog Heidi Bergman (Julia Roberts) te zwieren. Zij behandelt namens het Homecoming Transitional Support Center soldaten die net teruggekeerd zijn van het front en bereidt hen voor op hun nieuwe leven in de maatschappij. Dat zegt ze zelf, althans. Ze maakt kennis met haar nieuwe patiënt Walter Cruz (Stephan James), maar lang blijven we niet bij deze eerste ontmoeting.

De camera glijdt verder, naar buiten, langs de muren van dit merkwaardige, schimmige instituut en staat uiteindelijk even stil bij een pelikaan. De muziek zwelt ondertussen aan, de titelkaart verschijnt en de muziek slaat om. Plots schakelen we over naar een verticaal beeld. We ontmoeten Heidi opnieuw, ingekaderd tussen brede zwarte balken, met beduidend meer groeven in haar gezicht en een serveerschort om. Wat is er met haar gebeurd? Dat vraagt een mysterieuze man die net aan een tafeltje is gaan zitten zich ook af. Wat deed Heidi eigenlijk bij Homecoming?

Dat is natuurlijk de hamvraag. Het vernuft van Homecoming is daarbij dat alles wat op het eerste gevoel niet klopt juist wél heel erg blijkt te kloppen. De eerdere beschrijvingen doen misschien wat klinisch aan, maar het vakmanschap en het zelfvertrouwen spatten er vanaf bij Homecoming. De plotselinge sprong naar de toekomst verrast, maar stoort niet, evenmin als het plotseling ingekaderde beeld. Net als Heidi voel je gelijk de muren op je af komen. Later in de serie zal blijken dat deze ingreep niet louter voor de vorm is; verhaaltechnisch is er ook een goede reden voor de blikbeperking.

© Amazon Studios / IMDB

Julia Roberts en Stephan James in Homecoming

Hokjesdenken

‘Thematisch gaat de serie voor mij over hokjes,’ legde regisseur Esmail eerder al uit aan webmagazine Thrillist: ‘Het gaat om de hokjes waarin we leven, die op hun beurt onderdeel blijken van weer grotere hokjes. And that box is in a bigger box. In deze serie blijven we uitzoomen en opnieuw kaderen op basis van wat we op dat moment denken te weten en de informatie die we tot ons krijgen. Dat zit al in de openingsscène, waar we beginnen met een goudvis, om vervolgens te laten zien dat het gaat om een aquarium in een kantoor, maar dit blijkt weer een ander kantoor te zijn dan je dacht. Zo kan de kijker constant de wereld die hij ziet blijven bevragen: komt er straks iets om de hoek dat alles weer verandert?’

Homecoming is gebaseerd op de gelijknamige fictiepodcast, die in twee reeksen van zes afleveringen in 2016 en 2017 online verscheen. Daarin komt het verhaal tot ons via een verzameling gespreksfragmenten, bijvoorbeeld opnames van de therapiesessies van Heidi en Walter, haar telefoongesprekken met baas Colin of afgeluisterde conversaties tussen haar en de mysterieuze man (Carrasco). Het gevolg is een experimentele, enigmatische mix die lovend werd ontvangen; bedenkers Eli Horowitz en Micah Bloomberg hielpen uiteindelijk mee hun werk naar televisie te vertalen.

'Het is veel spannender als je het moment zelf kunt meebeleven met de personages. Dat is een beperking van podcasts die we met tv kunnen omzeilen.'

Sam Esmail

Klik

Dat ook podcasts tegenwoordig worden verfilmd, is natuurlijk niet verwonderlijk – men wist zelfs ooit een Twitterfeed te verfilmen (Sh*t My Dad Says) – maar bij de noodzaak ervan kun je wel vraagtekens plaatsen, vond ook de regisseur. Esmail tegen maandblad Wired: ‘Ik had het eerste seizoen gebinged, vond het fantastisch en deed het nog een keer. Ik dacht toen bij mijzelf: als dit zo goed is, waarom zouden we het dan überhaupt willen bewerken? Het verhaal en het medium horen bij elkaar. Maar toen ik er voor de tweede keer aan begon, realiseerde ik mij dat het visuele medium juist zou kunnen helpen bepaalde verhaallijnen en momenten uit te diepen. Zo vertelt bijvoorbeeld een van de personages een anekdote die weliswaar onderhoudend en spannend is, maar waarvan je dus de uitkomst al weet. Het wordt tenslotte door dit personage, goed en wel thuisgekomen, naverteld. Het is veel spannender als je het moment zelf kunt meebeleven met de personages. Dat is een beperking van podcast die we met tv kunnen omzeilen.’

Ook Julia Roberts bleek fan van de podcast. De megaster was daardoor makkelijk over te halen haar allereerste hoofdrol op televisie aan te nemen. ‘Voor mij, en voor de manier waarop mijn creatieve brein werkt, was het vooral cruciaal dat Sam alle afleveringen zou regisseren,’ vertelde ze daarover tegen The Washington Post. ‘Hoewel we ons op papier niet op dezelfde planeet lijken te begeven, was de klik er tussen ons onmiddellijk. Daarnaast wilde ik ook graag alle scripts lezen voordat we zouden beginnen. Je kunt een kaart ook niet stukje voor stukje lezen.’

De klik tussen Roberts en Esmail is zichtbaar. Terwijl de regisseur uitblinkt in het ene na het andere lange, prachtige, ingewikkelde shot – wat dat betreft gaf hij zijn visitekaartje al af met de paranoïde cyberthriller Mr. Robot – weet Roberts haar acteerwerk mooi klein en kwetsbaar te houden. Haar million-dollar smile komt in Homecoming niet vaak voorbij. Ze laat je al snel vergeten dat je naar Julia Roberts zit te kijken, en dat is een hele prestatie.

© Amazon Studios

Sam Esmail en Bobby Cannavale op de set van Homecoming

Compact

Overigens verdient de hele casting een pluim. De podcast kon al bogen op een aardig ensemble (onder anderen Catherine Keener, Oscar Isaac, David Schwimmer en David Cross), maar de televisieserie doet er nog een schepje bovenop. Zo vertolkt Bobby Cannavale (I, Tonya, Vinyl) Heidi’s baas Colin – die zich in het begin vooral over de telefoon mag laten gelden met een barrage aan instructies – en speelt Stephan James de rol van veteraan Walter Cruz. Dit opkomende talent maakte al naam met Race (over sprinter Jesse Owens) en speelt later dit jaar de hoofdrol in de nieuwe film van Moonlight-regisseur Barry Jenkins, If Beale Street Could Talk. In Homecoming kan hij zich alvast van zijn beste kant laten zien. Bijrollen zijn er voor Shea Whigham (Boardwalk Empire), die Carrasco speelt, en Sissy Spacek als Heidi’s moeder, een veteraan wier prijzenkast nog beter gevuld is dan die van Roberts.

Het zit, kortom, wel snor met Homecoming. Daarnaast wordt de serie ook op een prettige manier aangeboden. Net als bijvoorbeeld Maniac – een serie die eveneens speelt met thema’s als trauma, geheugen en tijd – kiest Homecoming voor een afwijkend format. Waar andere dramaseries afleveringen produceren van minimaal drie kwartier, en soms zelfs anderhalf uur, bestaat Homecoming (voorlopig) uit tien delen van elk ongeveer een half uur. Dat maakt de serie behalve behapbaar ook lekker compact. In zo’n kort tijdsbestek is er eigenlijk geen tijd voor overbodige scènes. Zelfs de aftiteling moet eraan geloven: namen rollen over het scherm, terwijl de laatste scène nog wordt afgewikkeld. ‘Er was iets wat ik heel cool vond aan de podcast en dat wilde ik voor tv behouden,’ verklaarde Esmail daarover tegen entertainmentwebsite The AV Club: ‘Aan het einde van elke aflevering bleef je achter met een onbestemd gevoel: er was geen grote cliffhanger, maar een slow burn. Daarom laten wij de aflevering doorlopen tijdens de credits, zodat je met een wat onbehaaglijk gevoel blijft zitten en gelijk naar de volgende aflevering wil.’

Het eerste seizoen van Homecoming is te zien bij Amazon Prime Video.

Meer over Homecoming