Barry: comedyserie over depressieve huurmoordenaar

Ongelofelijk grappig, intens deprimerend en nogal onverwacht; die kwalificaties zijn het meest van toepassing op de HBO-hitserie Barry. Op alle mogelijke manieren weet deze tragikomedie, die binnenkort aan een tweede reeks begint, je op het verkeerde been te zetten.

Dat zit hem in eerste instantie al in de premisse. Ex-marinier Barry Berkman (Bill Hader) is tegenwoordig een extreem goede huurmoordenaar, maar omdat hij daar geen enkele voldoening uit haalt, vraagt hij zich af of dit wel zo'n goede keuze was. Dat wordt nog eens extra duidelijk als Barry gevraagd wordt ene Ryan uit te schakelen. De reden: Ryan deelt het bed met de vrouw van Goran Pazar, de baas van de Tsjetsjeense maffia in Los Angeles.

De aanslag verloopt niet volgens plan. Als Barry zijn doelwit volgt naar een achteraf gelegen theaterzaaltje belandt hij per abuis op het podium. Op de planken ontdekt hij wat zijn echte passie is: acteren. Dat de mooie Sally (Sarah Goldberg) deel uitmaakt van het groepje toneelspelers helpt overigens ook mee, al blijkt al snel dat hij niet bepaald een natuurtalent is. 

Tot zover alle benodigde ingrediënten voor wat een lichtvoetige (romantische) komedie zou kunnen zijn, bijvoorbeeld in de stijl van Grosse Pointe Blank (huurmoordenaar John Cusack gaat naar een schoolreünie) of Get Shorty (maffioso John Travolta belandt in Hollywood). En ja, Barry neemt ook met genoegen het zelfingenomen (amateur)toneelwereldje op de korrel – met name acteercoach Gene Cousineau (Henry Winkler) is hier een goed voorbeeld van – maar al snel valt op dat de serie allesbehalve lichtvoetig is.

Het geweld, en daar ontbreekt het niet aan, is van alle opsmuk ontdaan. Barry's tegenstanders – die hem gedurende het eerste seizoen weer aan het werk, in de gevangenis of dood willen zien – zijn meedogenloos. En als Barry de trekker zelf overhaalt, zie je geen James Bond, maar een ernstig getormenteerde killer.

‘Bij al het geweld dat we laten zien, voel ik mij medeplichtig,’ vertelde Bill Hader onlangs aan The New Yorker. Naast hoofdrolspeler is hij ook (samen met Alec Berg) bedenker en schrijver van de serie, plus regisseur van een aantal afleveringen. ‘Ik vond daarom dat we zorgvuldig met het geweld moesten omgaan en het niet moesten verheerlijken. Toen ik bijvoorbeeld als Barry iemand thuis moest wurgen, zei ik: “Er moet veel speelgoed in de kamer liggen, zodat Barry zich realiseert dat een kind straks zijn vader zal moeten missen.”’

Hoe duister wil je het hebben?

De tragikomedie betekent een flinke ommekeer voor Hader (40), die beroemd werd dankzij de langlopende, legendarische sketchshow Saturday Night Live, waarvan hij acht jaar deel uitmaakte. Ook speelde hij talloze maffe bijrollen in films als Superbad, Tropic Thunder en Men in Black 3. Eigenlijk wees alleen The Skeleton Twins (2014), een dramedy over een suïcidale tweeling, erop dat hij meer in zijn mars had.

Wie Hader nu aan het werk ziet in Barry vraagt zich af hoe het zo lang heeft kunnen duren. Moeiteloos schakelt hij tussen types – van genadeloze moordenaar en gekwelde oorlogsveteraan tot wanhopige acteur – en acteren dat je slecht acteert is een kunst op zich. Er zijn scènes waarin je hem zowel zou willen wurgen als knuffelen. Eind 2018 werd Haders sterke spel al beloond met een Emmy en een Critics' Choice Award; daarbovenop kreeg hij eerder dit jaar een prijs van de Directors Guild of America voor regie. 

Dat Hader zich de rol – en in feite de hele serie – zo eigen heeft weten te maken, komt mede doordat het in zekere zin zijn eigen verhaal is. ‘Waar hij goed in is, maakt hem kapot. In dat wat hem kan redden, acteren, is hij hemeltergend slecht,’ zo vatte Hader het dilemma van Barry eerder al eens samen en voor de acteur geldt iets vergelijkbaars.

Zo is Hader de laatste jaren bijzonder openhartig geweest over zijn eigen mentale worstelingen, vooral achter de schermen van Saturday Night Live, waar hij jarenlang kampte met plankenkoorts, migraine en paniekaanvallen. ‘Ik bleek een natuurtalent als het gaat om gekke stemmetjes en imitaties, en er is geen betere plek om dit te laten zien dan Saturday Night Live. Dat is dé baan, de droombaan,’ vertelde hij onder meer aan mediawebsite Uproxx. ‘Maar het ironische was dat ik live optreden ongelofelijk moeilijk vond. Zowel emotioneel als mentaal. Ik werd er echt ziek van.’

Omwille van zijn eigen gezondheid gaf Hader er in 2013 dan ook de brui aan. Vervolgens besloot hij zich te richten op zijn oorspronkelijke droombaan: schrijver en regisseur. In Barry komt zo alles samen.

Kortom, Barry heeft vlees op de botten, en dat geldt niet alleen voor de titelrol. Net als Hader pikte ook Henry Winkler (72) voor zijn bijrol een meer dan terechte Emmy op. De comedyveteraan – ooit The Fonz in Happy Days en daarna vooral bekend vanwege absurdistische uitstapjes in series als Arrested Development en Parks and Recreation – blinkt uit als de lachwekkende, zelfingenomen acteercoach Gene, die buiten zijn vertrouwde omgeving en zonder hulpeloze studenten evengoed een tragisch hoopje mens blijkt te zijn.

Naast de prijswinnaars bestaat de cast uit de eerder genoemde Sarah Goldberg, Barry’s opdrachtgever Fuches (Stephen Root) en de immer goedgemutste, totaal gestoorde gangster NoHo Hank (Anthony Carrigan).

Allemaal keren ze terug in het tweede seizoen, dat op 31 maart van start gaat. Terwijl de eerste reeks zich vooral richtte op de vraag 'wat nu?' – hoe ontsnapt Barry aan zijn leven als huurmoordenaar en wat ligt er voor hem als acteur in het verschiet? – draait het in het nieuwe seizoen vooral om het verleden: hoe is Barry Barry geworden? Het antwoord belooft onvoorstelbaar grappig, intens deprimerend en nogal onverwacht te worden. 

Het tweede seizoen van Barry is per 1 april wekelijks te volgen via Ziggo Movies & Series XL. De eerste reeks (ook verkrijgbaar op dvd) is via hetzelfde pakket beschikbaar.