Na de moord op hun vader Rendell, verhuist het gezin Locke naar Keyhouse, het huis van hun voorouders in Massachusetts. Daar vinden de drie kinderen Tyler (Connor Jessup), Kinsey (Emilia Jones) en Bode (Jackson Robert Scott) sleutels met magische krachten. Terwijl ze meer over deze sleutels en het verleden van hun vader leren, ontwaakt een demonisch wezen dat koste wat kost de sleutels in bezit wil krijgen.
De serie Locke & Key is een vrije adaptatie van de gelijknamige comicreeks, geschreven door Joe Hill en getekend door Gabriel Rodriguez. Dankzij de levensechte personages en visuele verbeeldingskracht was dit een van de beste Amerikaanse comics. Veel scènes en dialogen komen rechtstreeks uit de strip, maar de makers van de serie hebben wel het horrorgehalte teruggeschroefd, de verhaalstructuur veranderd en elementen een eigen draai gegeven.
Dat geeft niks, want overeind blijft dat Locke & Key een meeslepend avontuur is. Het ontrafelen van het mysterie stuwt de vertelling voort, maar centraal staat hoe de familieleden elk op eigen wijze omgaan met de traumatische dood van Rendell Locke (Bill Heck) en hoe ze zich hierdoor ontwikkelen.
De personages komen tot leven door het krachtige spel van de voornamelijk jonge cast. En door de mooie special effects zijn de magische elementen geloofwaardig. De sleutels zijn vaak meer dan een amusante gimmick. De Anywhere Key stelt je in staat om overal naar toe te reizen zolang je een beeld hebt van je bestemming en daar een deur aanwezig is. Handig als je opeens moet vluchten. Met de Head Key kun je letterlijk het hoofd van iemand binnengaan. En wanneer de oudste zoon Tyler indruk op een klasgenote wil maken met allerlei feiten over hun woonplaats, kan hij simpelweg een boek in zijn hoofd plaatsen met die Head Key om expert te zijn. Maar het gebruik van de sleutels heeft soms onvoorziene, ernstige consequenties.
Locke & Key – dat net als hitserie Stranger Things vol zit met speelse popculturele verwijzingen, vooral naar het horrorgenre – is overigens al de derde poging om de strips naar het scherm te brengen. Fox liet in 2011 een pilot maken, maar bestelde uiteindelijk de televisieserie niet. Ook lukte het Universal Pictures niet om er een speelfilm van te maken. Kennelijk is nu toch de sleutel tot een succesvolle adaptatie gevonden.