Amazon-serie TRECX: onnavolgbare sketchserie met Michiel Romeyn in topvorm

Het werd in 2018 in de media luid aangekondigd: de terugkeer van acteur Michiel Romeyn (Jiskefet) naar de sketchcomedy. Comedy Central had Romeyn en regisseur Max Porcelijn carte blanche gegeven om een eenmalige special te maken, die bij succes uitgebouwd zou worden tot tv-serie. Het uitgangspunt: een reeks onnavolgbare sketches met Romeyn in de hoofdrol, onder meer als oma van Bruce Springsteen, als postmodernistische spraakwaterval, en als racistische zanger die de geschiedenis van de blues uitlegt op een klapstoel in een weiland.

Een moeilijk genre op een moeilijk vindbare zender, en daardoor verdween Yep! na die ene aflevering tamelijk geruisloos in de vergetelheid (de aflevering is nog wel terug te zien op YouTube).

Romeyn en Porcelijn krijgen nu een herkansing met de zesdelige sketchserie TRECX. Het is de eerste Nederlandstalige serie van Amazon Prime, en een van de eerste resultaten van nieuwe Europese wetgeving, die streamingdiensten voorschrijft om minstens dertig procent Europese content te produceren.

Voor Romeyn lijkt de samenwerking met Amazon een zegen, aangezien de 66-jarige acteur zich de afgelopen jaren vaak beklaagde over de Hilversumse ‘tv-bureaucratie’. Tegen Vrij Nederland in 2016: ‘We leven in de eeuw van de vertrutting. Dat hele televisielandschap is door netmanagers en Vinex-wijkachtige types gekoloniseerd. Jiskefet zou niet meer kunnen in deze tijd, omdat je een waarschuwingsbordje omhoog moet houden als je ironisch bent.’

Regisseur en coscenarist Max Porcelijn is ogenschijnlijk een ideale bondgenoot, want ook hij liep meermaals tegen de bureaucratiebarrières op. Zo zag het Filmfonds niks in zijn script voor Plan C, en werkten cast en crew uiteindelijk grotendeels vrijwillig mee aan de film. Plan C (2012) werd een moderne klassieker, maar Porcelijn maakte hierna nog slechts één film: telefilm De Grote Zwaen (met een geweldige Romeyn als charismatische gangster). Zonde, want Porcelijns gevoel voor stijl, zwarte humor en casting zijn fijne afwisselingen in het vaak zo kleurloze Nederlandse filmaanbod.

De hernieuwde samenwerking maakt daarom nieuwsgierig. De premisse van TRECX is soortgelijk aan die van Yep!. Elke aflevering bevat meerdere losstaande sequenties, waarin Romeyn vaak de sleutelfiguur speelt. Daarbij zijn er ook terugkerende onderdelen, zoals een repetitie voor een theatervoorstelling, waarin Romeyn een pompeuze acteur speelt die overhoopligt met zijn pedante regisseur (Arjan Ederveen). Verder zien we Romeyn terug in de meest uiteenlopende rollen. Bijvoorbeeld als aangenomen Colombiaanse dochter van een GroenLinkserig modelgezin, als quasi-professor die het gedrag van woedende mannen probeert te duiden, of als kunstschilder die verdacht veel wegheeft van Rembrandt van Rijn.

Toch lijkt Romeyn nog altijd het meeste plezier te halen uit het spelen van ‘mannetjes’, zoals de pedante klootzak die een ober tijdens een familiediner opdraagt om met zijn zoontje naar de wc te gaan. Romeyn floreert in het spelen van dit soort praatgrage types, die heel veel woorden gebruiken en toch niets zeggen. Mannetjes die zichzelf in de hoogste boom plaatsen, terwijl de stam van onderen allang is doorgezaagd. Op dit soort momenten excelleert Romeyn als geen ander: hij is een grootmeester in het uitventen van het menselijk tekort.

Vaak hebben de typetjes van Romeyn ook iets tragikomisch, wat het best naar voren komt in een terugkerend verhaallijntje over een sneue sloeber die nergens aansluiting vindt. Zo’n sloeber die bij zijn oude Amsterdamse voetbalclub per se nog het veld op wil en na afloop voor iedereen bier koopt, maar op wiens geleuter eigenlijk niemand zit te wachten. En dus eindigt hij uiteindelijk eenzaam met zijn V&D-tasje in de bus naar Zeewolde.

Op de beste momenten houdt TRECX daarmee een vilein vergrootglas boven het menselijk tekort, terwijl het op andere momenten óók gewoon heel vermakelijke onzin is. De bonte stoet aan bijrolacteurs, onder wie Olivia Lonsdale, Ton Kas en Jim Deddes (die regelmatig de show steelt), is daarbij een fijne bonus.

Het valt wel te bezien of TRECX aanslaat bij een groot publiek. De grap dient zich niet altijd aan op een presenteerblaadje, waardoor het voor ongeduldige bingewatchers niet altijd even behapbaar zal zijn. Een nieuwe Jiskefet zal TRECX vast niet worden, maar laten we blij zijn dat Romeyn weer eens de ruimte krijgt om zijn hoofd leeg te maken. Juist dat ongrijpbare is precies wat een door algoritmes ingedutte streamingwereld nodig heeft.