De bruisende en speelse progressiviteit van Sex Education

Het derde seizoen van de populaire Netflixserie Sex Education opent met een compilatie van seksende tieners en al het bijbehorende ongemak, plezier en gedoe. Het is een meer dan treffende illustratie van de serie, die draait om het moderne tiener- en liefdesleven in de meest diverse zin. Dat zorgt al twee seizoenen voor uiterst plezierig tienervertier, waarin scherpe randjes nooit worden geschuwd. De serie behandelt op slimme wijze moeilijke onderwerpen als seksuele oriëntatie, instemming en intimidatie, zonder te vervallen in clichés. In Sex Education zijn taboes het taboe.

Het nieuwe seizoen speelt zich enkele maanden na seizoen twee af. Hoofdpersonage Otis voost er lustig op los met het populairste meisje van school, maar kan zijn ware liefde – kansarme slimmerik Maeve – moeilijk loslaten. Hun vriendschap leek eindelijk uit te draaien op een relatie, maar miscommunicatie en jaloerse bemoeials zaten lelijk in de weg.

Ook in Otis’ omgeving zijn er kopzorgen. Moeder Jean (de geweldige Gillian Anderson) is op 48-jarige leeftijd zwanger geraakt, en twijfelt of ze haar onafhankelijkheid moet inruilen voor deze gezinsuitbreiding. En Otis’ beste vriend Eric heeft een moeizame relatie met de gesloten Adam, die nog steeds moeite heeft om voor zijn geaardheid uit te komen.

Op school dreigt ondertussen een terugkeer naar het preutse verleden. Na het vertrek van het doorgedraaide schoolhoofd, doet zelfverklaard feminist Hope Haddon (Jemima Kirke) haar intrede. Waar studenten na haar aantreden nog spreken van ‘een nieuwe Jeanne d’Arc’, blijkt al snel dat Haddon véél strenger is dan haar voorganger. Oftewel: hallo uniformen, zedigheid en degelijkheid! En zo volgen de conservatieve maatregelen elkaar op, in een serie die juist bruist van de speelse progressiviteit. Gelukkig blijft seksuele diversiteit ook in seizoen drie het toverwoord. Daar kan zelfs een conservatieve Jeanne d’Arc niets aan veranderen.