Generazione 56k: zomerse romcom zonder al te veel pretenties

Generazione 56k begint met een mislukte, eerste date tussen Rosa en Daniel, twee jonge dertigers die elkaar via een datingapp hebben ontmoet. Terwijl hij gepassioneerd uitlegt hoe de film Terminator eigenlijk een time loop is, concludeert haar voice-over dat het tussen hen niet gaat werken. Ook al ‘ziet hij eruit als zijn profielfoto en heeft hij al z’n tanden nog’.

Dus gebruikt Rosa, als ze in zijn appartement zijn beland, iets dat haar voice-over ‘de oudste truc uit het boek’ noemt: ze laat een vriendin bellen met een verzonnen noodgeval en vertrekt. ‘Ik vond het heel leuk. Sorry dat het zo moest eindigen. Laten we het snel nog een keer doen. Ciao!’

Maar op het moment dat de voordeur achter haar dichtslaat, doet deze Italiaanse romantische komedieserie iets onverwachts. In plaats van Rosa te volgen, blijft de camera bij Daniel (Angelo Spagnoletti) die verslagen met zijn hoofd tegen de muur leunt, en nog geen seconde later wordt gebeld door zijn beste vrienden Luca (Gennaro Filippone) en Sandro (Egidio Mercurio). Ook zij hebben een ‘noodgeval’. ‘Help, help. Sandro gaat dood,’ aldus Luca droogjes terwijl Sandro naast hem moppert dat hij altijd degene is die zogenaamd dood moet gaan. ‘Het is al goed,’ antwoordt Daniel zijn vrienden. ‘Haar vriendin ging eerder dood.’

Vanaf dat moment is Rosa’s voice-over verdwenen en blijkt Generazione 56k helemaal niet over Rosa te gaan, maar over Daniel en Matilda (Christina Cappelli) – een jonge vrouw met wie hij twintig jaar eerder op de middelbare school zat op het eiland Procida vlakbij Napels en die hij vlak na zijn mislukte date toevallig weer tegen het lijf loopt.

Terwijl de twee elkaar in het heden opnieuw leren kennen, springt de serie terug naar Procida in 1998. Het jaar waarin Daniel en Matilda twaalf jaar oud waren. Internet was net in opkomst (vandaar de serietitel; 56k slaat op de snelheid – of traagheid - waarmee computermodems toen verbinding maakten), mobieltjes bestonden nog niet en Daniel was hevig verliefd op Matilda’s beste vriendin Ines.

Dankzij de flashbacks leren we waarom Matilda en Ines (Claudia Tranchese), die nog steeds haar beste vriendin is, Daniel de bijnaam ‘Principessa Betulla’ gaven. En hoe het komt dat Daniel en zijn vrienden Matilda toen ‘de duivel’ noemden. Ook zien we de tieners de gemakken van internet ontdekken. Voor de jongens blijkt het vooral een plek te zijn waar ‘meer vrouwen zijn’ dan ze ooit op één plek zagen. En voor de gepijnigde Matilda is het een manier om te achterhalen wat haar vader, een acteur die nooit thuis is, allemaal uithaalt in Rome.

In het Napels van nu heeft Daniel ondertussen problemen met zijn baas, die wil dat hij een nieuwe, geweldige app ontwikkelt om aan Silicon Valley te verkopen. (Gek genoeg ziet de man niets in een app waarmee je je eigen ‘noodtelefoontje’ kunt instellen voor het geval een onlinedate tegenvalt, wat gezien de frequentie waarmee de truc in deze serie wordt gebruikt toch best een goed idee is.) En Matilda, die meubelmaakster is, twijfelt vanaf het moment dat ze Daniel weer heeft ontmoet aan haar ‘te perfecte’ verloofde.

Als Generazione 56k een film was geweest, was het liefdesverhaal – ondanks de prima chemie tussen de hoofdrolspelers - waarschijnlijk iets te dun geweest. Maar omdat het in acht afleveringen van zo’n 25 tot 30 minuten wordt verteld, is er voldoende tijd om Daniel en Matilda meer diepgang te geven en om hun gezamenlijke, zoete geschiedenis uit te werken.

Het geheel blijft een zomerse romcom zonder al te veel pretenties. Maar wel een met de vrolijk gekleurde huizen die de baai van Procida sieren, en een ietwat foute soundtrack die direct nostalgische gevoelens oproept bij iedereen die in de jaren ’90 vakantie vierde in Italië.