Twee muziekdocumentaires op IDFA 2021 springen eruit: 'Listening to Kenny G' gaat over deze even populaire als gehate saxofonist, 'Jagged' over rockzangeres
Alanis Morissette voor wie hetzelfde geldt.

Vraag een jazzcriticus wat hij vindt van het oeuvre van Kenny G, en de nekharen zullen direct overeind gaan staan. Kenny G was de bestverkopende saxofonist van de jaren tachtig en negentig. Hij verkocht miljoenen en miljoenen cd’s die hun weg vonden naar kantoortuinen en slaapkamers in de hele wereld. Muziek die zo gelikt en zo veilig was dat Chinese bedrijven het inzetten om hun personeel na een lange werkdag kalm naar huis te laten vertrekken. Echt waar, het is een van de meest fascinerende passages in de documentaire Listening to Kenny G. Die film speelt met dat prikkelende uitgangspunt: hoe kan het dat miljoenen mensen van zijn muziek hielden, terwijl anderen hem tot op het bot haten? Het is een vermakelijke, speelse film geworden, veel leuker dan veel docu’s van gekende popiconen waar muziekjournalisten al decennialang boeken vol over schrijven.

Fans waardeerden de rauwe eerlijkheid waarmee Alanis Morissette zich afzette tegen foute mannen

Hysterisch

Dat geldt ook voor de film Jagged, over de grootste rockzangeres van de jaren negentig: Alanis Morissette. Ook zij werd in haar tijd verguisd door de critici, die haar maar emotioneel en een hysterisch schreeuwende vrouw vonden. Fans – en dat waren er ook bij haar miljoenen en miljoenen – waardeerden
precies dat: de rauwe eerlijkheid waarmee de Canadese zich afzette tegen foute mannen, de kwetsbaarheid en twijfels die horen bij een jonge vrouw. Interessant is de aanloop naar de grote doorbraak – Alanis was eerst een zwaar-gecoiffeerde popster – en de dynamiek met haar band. Want wat doe je als je vrouwelijke zelfliefde staat te prediken op het podium en je band intussen achter je rug jóúw jonge fans neukt in een geheime kleedkamer?

Maar het meest raakt deze film je met een verhaallijn die Morissette zelf er
liever niet in had willen hebben. De makers lieten haar praten over seksueel grensoverschrijdend gedrag toen ze heel erg jong was, gebeurtenissen die een lelijke kras achterlieten die fundamenteel is om haar muziek te kunnen plaatsen. Lastig, hoe moet je ermee omgaan als een artiest later afstand neemt van een interview, dat in de film zelf integer en fair overkomt?

Meer muziek: IDFA vertoont naast deze twee blockbusters ook een concertfilm van Lou Reed & John Cale, een lijvig document over filmmuziekgigant Ennio Morricone en een portret van de Franse house dj Laurent Garnier.