De Spaanse serie La Veneno speelt zich af in jaren tachtig en in het nu, en gaat over de rise to fame van transvrouw Christina La Veneno, die heel beroemd is geweest in Spanje. Het is een prachtige, filmische en intense serie, die goed laat zien hoe trans-zijn was in die jaren, tegenover hoe het nu kan gaan. Je ziet hoe Veneno zich moet verhouden tot de streng-katholieke gemeenschap waar ze in opgroeit, en tot haar ouders, maar ook hoe het was om haar lichaam te veranderen om de identiteit te krijgen die ze van binnen voelde; in die tijd ging dat nog gepaard met allerlei illegale dingen inspuiten. Dat is nu gelukkig heel anders, zien we in de verhaallijn over het jonge transmeisje dat zich in het heden afspeelt.
Iedereen die trans is in de serie, is in het echt ook transgender persoon. En er spelen zelfs een paar echte vriendinnen van Veneno in – die spelen zichzelf. Het zijn dus mensen die letterlijk hun eigen verhaal aan het vertellen zijn. De vrienden die ik heb die trans zijn, vonden het een heel natuurgetrouwe serie. Het is dus niet alleen mooi en emotioneel, maar je leert er ook nog van.