Jip van den Toorn is een vriend van Koos

Jip van den Toorn illustreert onder andere voor de VPRO Gids, Het Parool en De Standaard. Ze heeft een beeldcolumn in de Volkskrant waarin ze met een kritische blik kijkt naar de samenleving en de politiek.

Speels, grappig, maar niet gemakkelijk

Christoph Niemann is een inspirerende en slimme maker. Zijn werk is speels en grappig, maar dat is niet makkelijk.

In deze serie van Netflix worden makers geïnterviewd over hun werk en hun manier van denken. Vooral bij deze aflevering van illustrator Christoph Niemann heb ik een uur ademloos zitten kijken. De enige reden dat ik wou ademen was om heel hard “DAT VIND IK DUS OOK!” te roepen.

Ik vind het een enorm inspirerende en slimme maker. Zijn werk is speels en grappig, maar denk alsjeblieft niet dat dat makkelijk is, in tegendeel. Hij is constant op zoek om in een enkel beeld tot een slimme essentie te komen die meteen communiceert. Zelfs twee LEGO-blokjes kunnen door een goede plaatsing al een heel verhaal vertellen.

Waar veel mensen denken dat je als illustrator vooral de hele dag kopjes koffie zit te drinken, grapjes zit te maken en een beetje naar de bioscoop gaat, zie je hier een zwetende, hard werkende man. Blijvend opzoek naar de beste manier om te communiceren. En dat is gewoon heel leuk om te zien. Wat je ook doet of maakt, je hebt na deze aflevering meteen zin om aan de slag te gaan. 

De volledige aflevering met Christoph Niemann wordt door Netflix gratis aangeboden op Youtube.

Agressieve slow-tv

Ivan Vasylchuck is een Oekraïense sambo-vechter en oud-wereldkampioen met een Youtube-kanaal waarin hij de vetste technieken uitlegt en voordoet.

Voor wie niet weet wat sambo is: denk alsjeblieft niet dat ik samba bedoel, dan kom je bedrogen uit. Sambo is een Russische vechtsport waarbij je je tegenstander op de grond wil gooien en dan met technieken zo goed mogelijk je best doet om iemand in submission te krijgen.

Oftewel: je wil óf iemand laten stikken, óf je wil iets van hem breken. En dan heb je gewonnen. De bekendste sambo-vechter die je misschien kent is UFC-winnaar Khabib Nurmagomedov. 

Ik vecht zelf MMA en de laatste jaren train ik voornamelijk sambo. Ik kan uren verdwalen in YouTube-kanalen als deze, met mannen in strakke zweterige pakjes, vreemde slavische baard-styling-keuzes en vechtmatten in TL-licht. 

Het is als kijken naar een moderne-dans choreografie. Het gaat allemaal om de details: waar zet je je handen en voeten neer, waar is je zwaartepunt, wat is het juiste moment. En wanneer dit allemaal samen komt ligt er ineens, hups, een beer van een vent op de grond.

Ook als je niet vecht is dit leuk om te bekijken. Als een soort slow-tv maar dan wat agressiever. 

Theo Maassen praat met makers

Theo Maassen gaat in gesprek met makers over hun maakproces, drijfveren en tips voor de volgende generatie makers.

Dit is een van mijn lieveling podcasts. Theo Maassen gaat in gesprek met gerenommeerde makers en regisseurs als Ruut Weissman, Wende Snijders en Erik Kessels over hun maakproces, hun drijfveren, ervaringen en tips voor de volgende generatie makers. 

Of je nou een regisseur bent, een fotograaf of dat je meubels ontwerpt, het is mooi om te zien hoe ze allemaal iets gemeen hebben. Een zoektocht naar wat je precies wil vertellen en naar hoe je dit het best overbrengt. Het is ontzettend fijn en inspirerend om de gedachtengangen en struggles achter de eindproducten te zien. 

Mijn lievelingsaflevering is die met Erwin Olaf. Ik hou van zijn gevecht tegen preutsheid en van hoe hij over beeld maken praat. De poëzie van hoe een beeld met een kleine aanpassing iets heel anders kan communiceren. Hoe een lichaam met een schouder die drie centimeter lager hangt ineens van trots naar verdrietig kan gaan. 

meer tips van Koos?

Download gratis de app en krijg elke dag 5 verse tips die je direct kunt kijken, luisteren of lezen. Wil je meer? Voor 1,- euro per maand krijg je toegang tot het hele archief. Word jij ook een vriend van Koos?

► Leer Koos kennen of download gelijk de app.

Binnenstebuitenkunst

In deze documentaire krijg je een inkijkje in de wereld van de outsider art.

Om te begrijpen wat outsiderkunst is, moet je eerst weten wat insider art is. En dat is nou precies het interessante van deze documentaire. Het doet je nadenken over wat kunst is.  Over hoeveel waarde we aan het verhaal van de maker hechten en over hoe groot de rol is van de kunstwereld is.

Outsiderkunst is een niche kunstvorm waarbij de makers outsiders zijn uit de maatschappij, vaak met psychiatrische problemen. Een van de bekendste psychiatrische inrichtingen waarbij patiënten worden aangespoord en geholpen met het maken van kunst is Gugging, een inrichting in Oosterijk waar echt prachtig werk vandaan komt. Bijvoorbeeld van August Walla, een van mijn favoriete kunstenaars. 

Mijn vader verzamelt outsider art en vanaf dat ik me kon herinneren zaten we samen in de auto naar gekke Duitse dorpen om daar een tekening op te halen. Alhoewel de kunstdiscussie natuurlijk heel interessant is, zal het me stiekem ook een beetje een worst wezen. Er komt vooral kneitergoed werk voorbij. 

Piemels en poëzie

Ik ben een enorme fan van Rogier Roeters en dan vooral van zijn enorm grappige manier van naar de wereld kijken.

Ooit was hij werkzaam als goochelaar, nu is hij voornamelijk aan het illustreren en op zijn Instagram-account kan je je even in zijn hoofd wanen. Een mooie balans tussen piemels, poëzie, slimme observaties en harde grappen.

Waar ik als illustrator soms veel te lang loop te pielen op een idee of een illustratie vind ik het enorm inspirerend hoe vrij en speels hij zijn scherpe gedachtes op papier kan krijgen.