Achterwerk-aflevering:‘Mijn vader mailen’

Hoi Achterwerklezers, ik ben 11 jaar en ik heb een Afrikaanse vader, ik woon in Nederland maar hij woont in Afrika. Ik spreek hem een keer in het jaar met mijn verjaardag. Mijn probleem is dat ik hem wil mailen, maar ik durf niet. Ik durf mijn moeder niet om zijn e-mailadres te vragen, stel dat ze het onzin vindt. Daarom probeer ik het te vergeten. Maar het vergeten lukt niet, ik blijf eraan denken. Voor als je het je afvraagt: mijn moeder heeft nu een nieuwe vriend, die beschouw ik al zeven jaar als mijn vader. Hebben jullie hetzelfde (of iets dat erop lijkt), of willen jullie me tips geven?
Een meisje dat haar vader wil mailen

Tot grote verbazing en groot plezier raakte mijn moeder zwanger van mij. Het was niet bedoeld, niet gepland, maar mijn moeder was hier erg blij mee. Zo niet mijn vader: hij liet weten dat hij verder nooit iets met ons te maken wilde hebben. Mijn moeder vond dat geen enkel probleem, dacht dat ze het alleen wel aankon en heeft dat bewezen ook, inmiddels ben ik zestien jaar. Begrijp me goed: ik ben een heel gelukkig meisje met en toffe moeder, te gekke vrienden en een leuke familie. Ik ben alleen nogal nieuwsgierig naar mijn vader. Wie van jullie zit/zat in dezelfde situatie en wat hebben jullie gedaan? Kan ik het maken om hem op te zoeken en kan ik er dan tegen als hij de deur dichtsmijt?
Een meisje van 16

Hey iedereen die Achterwerk leest. Ik heb een soort, ja hoe zeg je dat, uuh, treurding. Mijn vader werkt voor het leger. Hij is geen soldaat of zo, maar raadsman. Dat houdt in dat hij een soort psycholoog is voor soldaten die trauma's hebben of iemand missen. Hij heeft wel veel vrij, dat is echt heel leuk. Maar dat is niet mijn probleem, nou ja half. Want mijn vader moest voor zijn werk naar Afghanistan. Voor vier maanden. Ik mis hem verschrikkelijk. Hij mij ook, maar met mijn verjaardag, sinterklaas, kerst, mijn oma's verjaardag, oud en nieuw, mijn moeders verjaardag en mijn spreekbeurt is hij er niet. En we doen altijd zo veel leuke dingen, zoals naar musea, leuke stadjes en mooie landen. Dat is wel afkicken en Afghanistan is wel een land waar oorlog is. Niemand van mijn vrienden steunt mij, dus als iemand mij wil steunen of tips wil geven sta ik daar graag voor open.
Een meisje van 10 dat iemand mist

Hallo meisje van 10 ('Vader in Afghanistan’, #3), mijn vader moest ook naar Afghanistan. Ik was heel verdrietig. Ik moest eroverheen. Ik heb met een meester gepraat, en die heeft het aan de klas verteld. Toen mijn vader terugkwam, was hij ziek in zijn hoofd. Ik voelde me alleen en ben met een paar jongens vrienden geworden.
Een jongen die het zelf ook heeft meegemaakt

Mijn vader is overleden. Ik zit ermee. Hij heeft zelfmoord gepleegd. Hij heeft onze boerderij verhuurd en de koeien verkocht. Ik vond dat heel erg, want de boerderij was mijn leven. Toen zijn we naar Afrika verhuisd. Ik wou hier blijven. Toen we in Afrika woonden, zouden we bijna een nieuwe boerderij kopen. Maar toen werd hij ziek, een depressie. Toen gingen we terug naar Nederland. Mama wou eerst niet, maar we zijn toch gegaan. Eerst wou mijn moeder ook niet naar Afrika. Toen we een paar weken in Nederland waren, heeft mijn vader zelfmoord gepleegd. Zijn er nog meer jongens van ongeveer 7 jaar die ook geen vader of moeder hebben? Ik zou graag een (paar) penvrienden hebben.
Folkert (7)

Ik ben een geadopteerd meisje van 16 jaar. Tweeënhalf jaar heb ik, dankzij grote inspanningen van mijn Koreaanse moeder, contact met haar. Door dit contact, wat ik fantastisch vind, ben ik natuurlijk meer over mijn verleden in Korea te weten gekomen. Maar nu is het verlangen om mijn Koreaanse moeder, bijna 60 jaar, te zien groter dan ooit. Ook zou ik graag de plaats en de omgeving waar ik mijn eerste drie jaar heb doorgebracht willen zien. Mijn probleem is nu dat ik het geld om de reis te bekostigen, niet bij elkaar kan krijgen. Ook mijn Nederlandse moeder, gescheiden, heeft het geld niet. Met mijn Nederlandse vader heb ik geen contact meer. Daarom wil ik graag met mensen in contact komen die ideeën hebben, hoe ik toch, samen met mijn Nederlandse moeder, deze reis kan bekostigen. Ook zou ik graag in contact willen komen met mensen die al zo'n reis hebben gemaakt.
Eveline Soo Mi (adres bekend)

Mijn vader en moeder zijn gescheiden, ze maken altijd ruzie met elkaar en vaak ook schelden ze over elkaar waar ik bij zit. Het is de laatste tijd heel erg geworden. Ik woon bij mijn moeder, maar als ik bij mijn vader ben dan zegt hij dat ik bij hem moet komen wonen. Hij stelt dan een soort strikvragen zodat hij met wat ik zeg zijn gelijk weer krijgt.

Mijn vader komt uit een ander land. Hij wil dat ik daar met hem heen ga om zijn vader en moeder te bezoeken. Zijn ouders (mijn opa en oma) woonden tot een paar jaar geleden vlak bij mij. Maar hij heeft ze naar de stad waar hij toen woonde gehaald. Hij is toen verhuisd en toen wilden mijn opa en oma weer terug naar hun eigen land. Ze zitten daar nu en ik mag er van mijn moeder niet heen. Ik snap dat wel, maar mijn vader niet.

Ik mag bij mijn vader heel erg veel en ik krijg daar ook heel erg veel. Maar ik hoorde dat mijn vader laatst tegen mijn stiefmoeder zei: 'Ze krijgt dat heus niet als ze hier komt wonen hoor!’ Ik weet echt niet wie ik moet geloven: mijn vader of mijn moeder. Heeft iemand net zo'n probleem?
Een meisje

Hey meisje van 'Wie moet ik geloven’ (#29), zo'n probleem had ik ooit ook. Ik mocht met m'n vader mee naar mijn opa en oma in Syrië, mijn vader en moeder waren net getrouwd. Toen mijn moeder hoorde van Syrië was het gelijk ongezellig in huis. Mijn vader wou alleen met mij gaan, naar mijn opa en opa. Mijn moeder mocht niet mee. Dat wou ik niet, mijn moeder moest mee vond ik. Mijn vader begon tegen me te schreeuwen dat ik m'n bek moest houden, dat ik niet wist waar ik het over had. Vanaf dat moment dacht ik: er klopt iets niet! Dat gebeurde maar één keer, daarna was mijn vader superlief en gaf me heel veel net zoals bij jou. In het begin snapte ik het niet, maar vond het wel prettig. Toen ik het aan mijn moeder vertelde werd ze kwaad. Ze klaagde mijn vader aan! Uiteindelijk bleek dat mijn vader me mee wou nemen naar Syrië om me daar te verkopen of laten handelen in drugs of misschien wel om hoer te worden. Ik heb er nog met niemand over gepraat. Eens in de maand zoek ik mijn vader op, maar in mijn beeld staat geen vader maar crimineel. Hij heeft nu trouwens twee andere kinderen. Ik snap niet waarom mensen dit willen doen, ik heb er nog steeds verdriet van. Ik hoop dat je wat aan mijn informatie hebt, laat je niet omkopen door mooie dure spulletjes. En verwacht niet te veel, het hoeft niet zo te zijn, maar het hoeft ook niet niet zo te zijn
Een meisje van 16