Deze kikker bracht de kunst van het overleven tot grote hoogte, maar zal hij zijn huid weten te redden?
Het is jammer dat ik je geen beter plaatje kan laten zien van de Titicacakikker, bijgenaamd scrotumkikker. Maar ja, copyrights. Er worden niet zo veel foto's gemaakt van dit bijzondere amfibie, dat zijn dagen doorbrengt in het koude water van het Titicacameer en de rivieren die daar naartoe stromen. Dat meer ligt op een hoogte van ruim 3800 meter in het Andesgebergte, tussen Bolivia en Peru.
Het is een enorm grote kikker, die wel een kilo kan wegen, maar hij lijkt het vel te hebben van een nog veel grotere kikker. Het flappert aan alle kanten om 'm heen. Enorm lelijk, voor mensenogen, en als je het met een lichaamsdeel zou moeten vergelijken, ja, dan kom je niet onder het scrotum uit. Maar het beest heeft al dat vel natuurlijk niet voor niets. Hoog in de bergen zit er weinig zuurstof in de lucht, en dus ook in het water. Om via zijn huid toch zo veel zuurstof uit het water op te nemen dat hij nooit boven hoeft te komen, heeft de kikker er heel veel van nodig.
Dat wil je natuurlijk beter zien dan op een tekening uit 1876. Gelukkig heeft de site Arkive, sowieso een aanrader voor dierenliefhebbers, filmpjes en foto's. Let ook even op het labeltje dat dit beest heeft: critically endangered.