De sidderaal, die trouwens geen aal is, blijkt ook al geen eenheidsworst: er zijn drie soorten.
Het gebeurt vaak: als biologen maar wat beter kijken, blijkt een diersoort in werkelijkheid meer dan één soort. En dat gebeurt echt niet alleen bij kleine beestjes. Dé Afrikaanse olifant blijkt bijvoorbeeld niet te bestaan, en een paar weken geleden besprak ik hier een zes meter lange dolfijn die dit jaar een eigen soortlabel kreeg. Nu valt ook de sidderaal uiteen, in drieën zelfs.
Een van de drie, nu Volta's sidderaal genoemd, kan hardere elektrische schokken genereren dan tot nu toe bekend was: wel 860 volt. Als je wilt weten hoe hij dat klaarspeelt, hoe biologen zo zeker weten dat er drie soorten zijn en hoe je zo'n beest eigenlijk vangt als je 'm wilt onderzoeken: lees onderstaand artikel en klik af en toe op een link daarin. Er gaat een schokkende wereld voor je open.
Oh, en over het plaatje hierboven: ik weet eerlijk gezegd niet wie van de drie dat is. Waarschijnlijk Vari's sidderaal, want dat is de enige van de drie die in Peru voorkomt, wat weer het enige land is dat de export van sidderalen toestaat.