Er zijn altijd lichtpuntjes. En dit is een wel heel spectaculair type.
Als je na een dag hard werken in de brandende zon ineens felgekleurde lichtflitsen ziet, is het niet vreemd om te denken dat je hallucineert. Maar als je werk het vangen van plankton is, moet je toch rekening houden met de mogelijkheid dat je een zeesaffier gevangen hebt, een piepklein watervlo-achtig kreeftje met een bijzondere levenswijze.
De zeesaffier-vrouwtjes leven als parasiet in een soort puddingachtige wezens die aan kwallen doen denken, maar daar helemaal niet aan verwant zijn: salpen. (Hier leer je in iets meer dan twee minuten hoe fascinerend die zijn.) Die vrouwtjes hebben enorme ogen, en het is waarschijnlijk dat ze daarmee de zee afspeuren naar mannetjes. Die zijn onzichtbaar, tot het licht onder de juiste hoek op de kristallen in hun lijf valt. Dan zijn ze ineens alle kleuren van de regenboog. Ja, daar zijn uiteraard beelden van, met een goed verhaal.