Shell, dat betekent schelp. Het logo op het reclamebord van het bekende klimaatverwarmingsbedrijf is een zogenaamde grote mantel, een soort die ook wel eens op een ander soort bord terechtkomt: in restaurants. Dan noemen ze 'm jacobsschelp, of coquille. Je krijgt dan alleen de ronde sluitspier te eten, met de schelpen ter decoratie. Best mooi, toch heb je op zo'n moment totaal niet door wat voor prachtig dier er voor je maaltijd verloren is gegaan.
Grote mantels leven op de zeebodem, waar ze met grote precisie een kuiltje voor zichzelf maken, zodat ze erin kunnen liggen met een laagje modder over hun bovenste klep heen. Maar niet te veel, anders kunnen ze niet goed om zich heen kijken. Hun donkerblauwe ogen, minstens dertig stuks, zitten vernuftig in elkaar, met een soort holle spiegels om het licht te focussen (bizar verhaal, lees het hier!). Ze gebruiken die ogen om voedsel in de gaten te houden en zich wijder te openen als dat zinnig is, maar ook om te bepalen wanneer ze op de vlucht moeten slaan.
Ja, als je 'm laat schrikken, gaat zo'n schelpdier er rap vandoor. Eerst zien, dan geloven? Dat kan.