Niet alle bladeren die wandelen zijn wandelende bladeren. De familie der sabelsprinkhanen kan er ook wat van.
Wandelende bladeren horen bij de familie van de wandelende takken; ergens wel logisch. Maar niet elk blad dat bij nader inzien een insect blijkt, is zo'n wandelend blad. Sterker nog: de beste nepbladeren zijn sprinkhanen. De Nederlandse grote groene sabelsprinkhaan doet niet echt mee, die houdt het bij gewoon groen zijn. Maar in de tropen heeft de evolutie zich echt uitgeleefd.
Vleugels die lijken op bladeren met precies de juiste nerven om niet op te vallen. Stukken verdord blad, vlekken, strategisch geplaatste 'vogelpoepjes': de sabelsprinkhanen halen daar alles uit de kast om maar niet opgegeten te worden. Bekijk een parade van exquise evolutieresultaten bij True facts about the leaf katydid, met daarbij een wat minder feitelijk correcte conversatie tussen de sprinkhaan en de evolutie.