Wat je beter niet kunt denken: 'Help, een krokodil! Oh gelukkig, het is maar een tandloze schildpad.'
Als alleen zijn gekartelde rug boven water uitsteekt, zie je een alligatorschildpad al snel aan voor een krokodil (voor de scherpslijpers: alligators zijn een van de drie krokodillenfamilies, naast de echte krokodillen en de gavialen). Maar dat het een schildpad blijkt te zijn, betekent niet dat je gerust dichterbij kunt komen. Dit is een lid van de familie der bijtschildpadden. De grootste. Hij kan meer dan 100 kilo wegen. En als je niet uitkijkt, doet hij wat zijn familienaam belooft.
Het is een beest dat je eerder in films over dinosaurussen zou verwachten dan in de moerassen in het zuiden van de Verenigde Staten, waar hij leeft. Een viseter, die in hinderlaag ligt tot het eten vanzelf zijn bek in zwemt. En dat doet het, want in die bek beweegt een klein fliebertje vlees alsof het een smakelijk wormpje is. Zijn kaken zijn voorzien van vlijmscherpe randen, die wat er tussenkomt meteen in stukken snijden. Tanden heeft hij dus niet nodig. Je ziet het in een video waar dit monster vergeleken wordt met de gewone bijtschildpad, ook geen lieverdje.