De enige hagedis die van zeewier leeft, is alleen te vinden aan de kust van de Galápagoseilanden.
Sinds de mosasaurus verdwenen is, spelen reptielen een marginale rol in zee. Er zwemmen wat schildpadden en slangen rond, plus de zeekrokodil en één soort hagedis. Allemaal eten ze andere dieren, op die hagedis na. Zeeleguaanen duiken naar onderzeese rotsen en schrapen daar de algen vanaf. Alleen de mannetjes doen dat trouwens. Vrouwen en kinderen wachten op eb en grazen dan op de drooggevallen stenen. Op pasgeboren leguaantjes na. Die eten uitsluitend poep van soortgenoten.
Net als de panda stamt de zeeleguaan af van een vleeseter. Hoe komt het dat hij vegetariër is geworden? Het zal ongetwijfeld iets te maken hebben met de geïsoleerde ligging van de Galápagoseilanden. Of eigenlijk van inmiddels verdwenen eilanden in de buurt, want uit DNA-onderzoek blijkt dat de zeeleguanen op de eilanden en de plaatselijke landrottenversie al acht à tien miljoen jaar geleden hun eigen weg gingen.
Hoe dan ook, het is een wonderlijk beest, zo'n zwemmende leguaan. Onder water lijkt hij verrassend veel op een mens met een staart, kijk maar naar het filmpje.