Stoppen met vliegen is een riskant evolutionair pad, maar het is de weg die vogels toch vaak in slaan op eilanden. Veel soorten werd het al fataal, zoals de dodo en de reusachtige moa's van Nieuw-Zeeland. De kakapo en enkele soorten kiwi hebben het net gered, en er is nog zo'n loopvogel die door het oog van de naald is gekropen: de takahē. Wetenschappelijk beschreven aan de hand van fossiele botjes in 1847, toen toch een paar keer in levenden lijve gezien en direct gedood, en rond 1900 werd aangenomen dat hij nu echt uitgestorven was.
Tot 1948. Toen werd een populatie van deze forse verwanten van de meerkoet ontdekt in een afgelegen bergvallei op het zuidelijke eiland van Nieuw-Zeeland. Een paar honderd stuks, en die worden nu streng bewaakt. Er is een fokprogramma, waardoor het iets beter gaat. Daarover zie je meer in onderstaande video, die ook laat zien dat takahēs hard kunnen rennen, flink kunnen bijten en schattige pluiskuikens produceren.