Van alle dinosauriërs vind ik kolibries de wonderlijkste groep. De allerkleinste volwassen vogel, het mannetje van de bijkolibrie, weegt maar 1,6 gram! Maar nu vraag ik je aandacht voor de zwaardkolibrie, die bijna tien keer zo zwaar is. Hij is te vinden in de bossen van het noordelijk deel van het Andesgebergte, waar hij razendsnel van bloem naar bloem vliegt, volgens een vaste route.
Met zijn superlange snavel, tot 11 centimeter, kan hij nectar halen uit bloemen met extreem diepe kelken. Geen ander dier kan dat, dus voor hun bestuiving zijn deze plantensoorten helemaal afhankelijk van dit vogeltje. Die bloemen hangen altijd omlaag, dus de vogel moet eronder zweven, terwijl hij zijn snavel omhoog steekt. Waarbij hij zijn tong uitsteekt. Die is dus nog ietsje langer. Andere vogels verzorgen hun veren met hun snavel, maar dat is voor de zwaardkolibrie geen optie, want hij kan met zijn snavelpunt nergens bij. Daarom kamt hij de boel met zijn voeten.
Kijk even naar het skelet van dit wondervogeltje en dan de video. Ik aarzel een beetje om 'm aan te raden, want hij duurt ruim 52 minuten. Maar het is wel prachtig, Sir David Attenborough over alle kolibries. Vanaf minuut 38 zie je de zwaardkolibrie.