Het was al een wonderlijke vis, van buiten weinig veranderd sinds zo'n 125 miljoen jaar. En toen gebeurde er iets knotsgeks.
Eigenlijk heet hij de Amerikaanse lepelsteur. Want er bestond ook nog een Chinese verwant. Maar die is zeventien jaar geleden voor het laatst gezien, dus we mogen veilig aannemen dat de Amerikaanse versie nu dé lepelsteur is. Een vreemdgevormde vis, met een enorm lange snuit en een belachelijk grote, tandeloze bek. Een forse zoetwatervis die kleine beestjes uit het water vist, dat is al redelijk uniek. Uiterlijk nauwelijks anders dan fossielen van ruim 120 miljoen jaar oud, dat is ronduit verbijsterend.
En dan kwam vorige week een ontdekking naar buiten waarvan biologen steil achteroversloegen. Je moet even weten dat een lepelsteur geen steur is. Die vissenfamilie, bekend om zijn smakelijke eitjes - precies, kaviaar - is verre familie, met een laatste gezamenlijke voorouder die 184 miljoen jaar geleden leefde, toen de zoogdieren nog maar net uitgevonden waren. Goed. En dan nu het nieuws: Amerikaanse onderzoekers hebben per ongeluk Russische steuren en Amerikaanse lepelsteuren gekruist, met nageslacht in diverse vormen als resultaat. Hier het wetenschappelijke artikel, met plaatjes. Het is alsof een mens en een kangoeroe samen kinderen hebben gekregen. (Let wel: die zijn pas 130 miljoen jaar uit elkaar!)
Maar goed, de lepelsteur, bekijk 'm gewoon even rustig. Vooral het zwemmen met geopende bek is mooi om te zien.