Als je dacht dat zeepokken al vreemde geleedpotigen waren, kijk dan eens naar het krabbenzakje.
Charles Darwin wist het al: zeepokken zijn wonderlijke kreeftachtigen. Ze hechten zich na hun larvenstadium ergens vast en veranderen in een soort bultje met een schuifdeur, waaruit een geveerde vangarm tevoorschijn komt om voedsel uit het water te filteren. Maar het kan nog gekker. Krabbenzakjes zijn zeepokachtigen die niet op, maar in krabben leven.
Aanvankelijk zie je er niets van als een krab zo'n parasiet aan boord heeft. Maar hij is er wel. Als larve heeft hij zichzelf door het kwetsbare zachte vel van een scharnierpunt geïnjecteerd, is vervolgens veranderd in een soort wormpje en daarna uitgegroeid tot een vertakte structuur die zich door het hele krabbenlijf heeft verspreid. Pas daarna komt er een zichtbaar zakje, waarnaar de parasiet is vernoemd. Klinkt interessant? Maar bekijk het eens vanuit het perspectief van de krab, zoals in onderstaand verhaal. Pure horror.