Je bent het brein achter wereldverbeterende initiatieven zoals Omapost en presenteert programma’s met een optimistische insteek, zoals de podcast De Linkse Mannen lossen het op. Maar daarachter schuilt een neerslachtig iemand?
Wilbert van de Kamp (35): ‘Ik kan me voorstellen dat dat tegenstrijdig klinkt. Vanaf ongeveer mijn 26ste kamp ik met depressies en ik ben over het algemeen negatief over mensen en de wereld om ons heen. Maar het helpt mij juist om toch dingen te doen en bezig te blijven – waarbij ik trouwens lang niet altijd het idee heb dat alles wat ik opzet zal lukken. Het uitvoeren van mijn plannen geeft me de mogelijkheid om de wereld om me heen en mezelf beter te begrijpen. Lang niet iedereen die depressief of neerslachtig is, zit somber op de bank, hoewel er natuurlijk ook mensen zijn die niet de mogelijkheid hebben om in beweging te komen.’
Hoe is de podcast tot stand gekomen?
‘Ik kwam Mette te Velde regelmatig tegen op evenementen die met duurzaamheid te maken hadden. Ik vond het bijzonder hoe optimistisch en enthousiast zij was. Ik doe veel leuke dingen, maar ik weet dat het niet altijd leuk is om met mij te praten, omdat ik zo pessimistisch ben. Toch zijn we vrienden geworden. Onze gesprekken leidden tot het idee voor een podcast, omdat we het thema mentale gezondheid belangrijk vinden. De podcast is ook bedoeld om mensen met angstige en neerslachtige gevoelens met elkaar te verbinden en te laten horen dat ze niet de enige zijn.’
Wat is er te horen in de podcast?
‘Mette is de interviewer, ik ben letterlijk en figuurlijk het lijdend voorwerp. In elke aflevering hebben we een gast die praat over actuele thema’s en problemen, zoals klimaatangst, de dood, telefoonverslaving en onbeantwoorde liefdes. In de eerste aflevering is rapper Donnie te gast. Ik vond zijn oudere werk heel leuk, maar bij zijn nummers met volkszangers had ik het idee: doet hij dit nu om meer succes te hebben? Toch een beetje die pessimistische blik van me. Maar hij vertelde dat zijn oma heel erg van het levenslied hield en dat hij voor haar een nummer met René Froger had gemaakt. Dat veranderde het idee dat ik erbij had helemaal. Elke gast geeft me ook een opdracht die ik moet uitvoeren, waarna ik de week erop bespreek hoe het is gegaan. Van Donnie moest ik bijvoorbeeld elke dag iets doen dat ik vervelend vind, dus toch dat lastige telefoontje plegen of die kast opruimen. De luisteraars kunnen ook meedoen met die opdracht en hun bevindingen bespreken in een speciale Telegram-groep.’
Hoe hoop je jezelf en de wereld te redden?
‘Ik weet dat het voor iemand met een depressie heel irritant kan zijn om te horen te krijgen: “misschien kun je dit of dat gaan doen”. Dat maakt dit project ook wel ingewikkeld, want depressie en neerslachtigheid los je niet op met een week lang plastic rapen of elke dag een foto maken van iets van je belangrijk vindt. Maar er zijn al genoeg andere podcasts over psychologie en het belang van therapie. Zelf heb ik gemerkt dat het helpt om concrete dingen te doen. Zo help je jezelf en maak je de wereld om je heen ook iets beter. Ik vermoed niet dat ik na tien afleveringen ineens een echte positivo ben, helaas voor Mette. Maar ik kan mensen hopelijk wel wat zijwieltjes geven om de dag wat makkelijker door te komen, zoals ik dat zelf ook heb geleerd. En daarnaast is de podcast ook gewoon heel leuk om naar te luisteren, hoe je gemoedstoestand ook is.’