Forum

Brieven kunnen worden geredigeerd c.q. ingekort. Over (niet-)plaatsing wordt niet gecorrespondeerd.

Na het zien van Krystian Lupa’s toneelbewerking van Het proces van Kafka op het Holland Festival (VPRO Gids # 25, p. 32) vraag ik me af wat de Poolse regisseur met het stuk wil bereiken. Proces is één grote aanklacht tegen de politiek van de huidige Poolse regering en zal dan ook in het Westen op de nodige bijval kunnen rekenen. In Polen liggen de zaken echter geheel anders. Ook al zou Lupa van de Poolse autoriteiten toestemming krijgen om het stuk daar op te voeren, vraag ik me zelfs af of vertoning ervan daar niet eerder een averechts effect zal hebben. Het overvloedige bloot waarop Lupa de kijkers trakteert, zal elk vooroordeel over het ‘losgeslagen’ Westen alleen maar bevestigen en dat is koren op de molen van de huidige Poolse regering. Heeft deze het Poolse volk immers niet gewaarschuwd dat de westerse vrijheid alleen maar tot perversiteit en tot uitholling van de traditionele waarden zal leiden? Als Lupa zijn stuk bedoeld heeft om de Poolse bevolking wakker te schudden in de hoop dat hiermee de regering onder druk wordt gezet, slaat hij de plank volkomen mis.

ALBERT KORT, ’S-HEER HENDRIKSKINDEREN

De blinde vlek in het stukje over dierentuinen (VPRO Gids #25, p. 28) is dat het onderwerp controversieel is. ‘Park van Noach’ is daardoor kwalijke propaganda voor het opsluiten en geestelijk mishandelen van dieren. Dieren sluit je niet op, al helemaal geen wilde dieren. Op allerlei manieren wordt gezocht naar (quasi-)rechtvaardiging ervan. Je hoeft maar te lezen over de gedwongen voortplanting om al te weten hoe fout het is. Op wildvang rust een taboe, zegt, enigszins spijtig, de directeur van de Nederlandse Vereniging van Dierentuinen. Je leest wel over fokprogramma’s, maar niets over het jaarlijkse afmaken van het overschot, het surplus. Niets over stereotiep gedrag. Het is tragisch dat soorten uitsterven, maar dit kan nooit een reden zijn om een openluchtmuseum te maken met wat restexemplaren.

ED DESTRÉE

Als ik aanschuif voor een schaakwedstrijd dan hoop ik dat het een leuke partij zal worden waar ik lol aan beleef. Dat mijn tegenstander mij met een originele aanval in de hoek zal drijven en ik deze op minstens zo originele wijze zal pareren, zodat we de partij schaterlachend af kunnen sluiten. Maar ik ben dan ook nog niet verbeterd (VPRO Gids #23, p. 23). Ik ben nog gewoon wie ik ben, en ben niet wat ik niet ben. Misschien moet ik nog leren om met een verbeten kop aan te schuiven, omdat ik wil winnen! Ik heb nog wel meer minpunten. Zo heb ik geen blond haar, en geen blauwe ogen. Ook heb ik een allergie. Voor dieventaal die een mens ziet als een object dat 
'verbeterd' kan/moet worden. Moet daar misschien ook wat aan gedaan worden?

JAC. GORIS

'De man die voor de trein springt, wil zichzelf schade toebrengen (...), dat heeft hij gemeen met de moordenaar,' schrijft Arnon Grunberg in VPRO Gids #25. Dat is weer een mooi staaltje van het in diskrediet brengen van het zelfbeschikkingsrecht. De zelfmoordenaar wil niet meer leven en dat heeft niets met schade te maken. Veel mensen zijn voorstander van dit zelfbeschikkingsrecht en noemen het vrijwillig beëindigen van het leven liever euthanasie. De godsdiensten zien dat anders.

KEES VAN BEEK , 'S-GRAVENHAGE