Zes jaar na haar bijna eng actuele doorbraakboek Station Eleven (2014), een dystopie waarin 99 procent van de wereldbevolking werd uitgeroeid door een griepvirus, waren de verwachtingen rond de vijfde roman van Emily St. John Mandel torenhoog. In Het glazen hotel (AtlasContact) geen postapocalyptische landschappen, al is er ook hier een ramp die een bonte verzameling personages treft. Het mede als gevolg van de bankencrisis in 2008 in elkaar storten, namelijk, van het piramidespel van Jonathan Alkaitis, een Bernie Madoff-achtig type dat in de gevangenis wordt bezocht door slachtofferspookverschijningen. Maar Alkaitis’ tijdelijke trofeevrouw Vincent is (met halfbroer Paul) het werkelijke centrale personage in deze duizelingwekkende mozaïekvertelling over schuld en boete, tweede kansen en parallelle werkelijkheden. Verwachtingen glansrijk ingelost.
DIRK-JAN ARENSMAN