Hij heeft daarvoor een langwerpige ruimte achter de fietsenstalling. Wij werken er niet graag, want er staat altijd een pannetje houtlijm te pruttelen dat verschrikkelijk stinkt. Maar voor mij is er toch een mooie herinnering door het lood. De leraar zegt in april 1947 dat wij een boot gaan maken. Een zeilboot van 85 centimeter lengte met een torentuig en een met lood verzwaarde kiel. Voor het lood moeten we zelf zorgen. Alle jongens komen met morsige, gebruikte loodstrips van daken en goten. Ik heb een gloednieuw, glimmend loodbroodje bij me, want mijn vader werkt bij een drukkersbedrijf waar lood het magische middelpunt is. Als de boten gaan zeilen in het water van het Van Heutszmonument kun je niet zien dat de mijne het mooiste lood aan de kiel heeft, en dat spijt mij. Ik heb sinds die tijd altijd belangstelling gehouden voor zeilboten.
Zeilboot
In 1947 ben ik tien jaar, want ik ben in 1937 geboren. De leraar die ons alles leert, taal, rekenen, aardrijkskunde enzovoort, heeft daarnaast een hobby die hij ook op onze school beoefent, handenarbeid.