Deo

 Er zijn ergere dingen, hoor ik u brommen, kijk bijvoorbeeld eens naar de verkiezingsuitslag en de rukken naar (extreem)rechts, er zitten inmiddels misschien wel antisemieten en racisten in de Tweede Kamer, schrijf daar dan eens wat over, in plaats van al dat persoonlijke geleuter over wat je onder je armen smeert, dit is precies het probleem, al dit microgeneuzel, kleinburgerlijke besognes voortdurend de grote problemen van deze tijd laten overstijgen, aan de kant te duwen, ja hoor, ik weet dat je net een petitie hebt ondertekend om achthonderd bomen in je groene, links-liberale enclave in het midden van het land te beschermen dus klop jezelf maar stevig op de borst, maak een politiek-correct vakje rood, lees de volgende ochtend gezellig de krant met een kopje cappuccino en constateer tevreden dat er niets zal veranderen, status quo is immers waar mensen zoals jij het meest bij gebaat zijn, die planeet overleeft het nog wel een jaar of dertig, wil je trouwens begraven of gecremeerd worden? hoezo is dat een ongezellig onderwerp, je bent allang over de helft en wat heb je nu eigenlijk voor de medemens gedaan? een keer gedemonstreerd tegen kruisraketten, dertig jaar trouwe dienst aan de publieke omroep, precies één keer boodschappen gedaan voor een zieke buurvrouw en dan nog met tegenzin omdat je bang was dat ze corona had, hardnekkig doorgewerkt op kantoor, terwijl iedereen braaf thuis zat en toen het even tricky werd ging je demonstratief thuis zitten werken en toen dát je de keel uithing streek je weer overhemden omdat je het zo leuk vond om een pak aan te trekken en weer eens naar je werk te gaan, ja met jou kun je alle kanten op, maar vertel: je deodorant was op?