Sjalot

Egocentrisch. Niet ik, wij. Wij uit 1967 en 1968. Wij zijn 500.000 mensen. Dat leek me niet zoveel, waren we niet met meer? Even controleren in de bevolkingspiramide bij het CBS. Het is een beeld dat me is bijgebleven van de lessen aardrijkskunde, de verschillende vormen van de bevolkingsopbouw en hoe je daar in een klap van alles uit kunt aflezen. Een echte piramide is het zelden, meestal een wat grilliger vorm. Nu staat er een ui bij het CBS, of beter nog een sjalot. Smalle basis, verdikking in het midden en een parmantig pluimpje. Die dikkerd in het midden was ik, pardon: wij. Ik stuurde het plaatje door naar mijn vader die constateerde: interessant zo’n piramide, loopt wel erg spits toe aan de bovenkant.’ Het is maar net waar je zit. Zelf voorzag ik grote problemen met onze verdikking over pak ’m beet 25 à dertig jaar en de smalle ringetjes sjalot waar we dan op rusten. Maar wie dan leeft, wie dan zorgt, dacht ik zoals altijd.