Boekentips

Het regent al dagen onafgebroken en de huurders van de aftandse houten vakantiehuisjes aan een Schots loch hebben grote moeite de stemming erin te houden. Afgepeigerde Claire probeert haar peuters bezig te houden, opstandige Alex gaat kajakken om aan zijn irritante ouders te ontsnappen en pas verloofde Milly probeert tot een orgasme te komen terwijl ze aan het fijnstofprobleem, de ingestorte Griekse economie en een broodje bacon denkt. In het magistrale Zomerwater (Orlando) kruipt Sarah Moss in het hoofd van de bewoners van die huisjes en laat zien wat er in hen omgaat. Ze doet dat zo virtuoos dat het bijna documentaire innerlijke monologen lijken, vol ergernissen, teleurstellingen en dromen die iedereen herkent, maar die niemand ooit uitspreekt.

KATJA DE BRUIN

Ook Het zwarte koninkrijk (Nieuw Amsterdam) van de Poolse bestsellerauteur Szczepan Twardoch zit weer vol plastisch beschreven slechtigheid, geweld, cynisme en overlevingsdrang. In voorganger De koning liet Twardoch de Joodse bokser en onderwereldbaas Jakub Shapiro, in 1939 onderweg naar Palestina, omkeren naar zijn geliefde Warschau en daar speelt het vervolg zich af tegen het inktzwarte decor van de laatste oorlogsjaren, tijdens en na de Joodse opstand in het getto in 1943 en de opstand van Warschau in 1944, eindigend in de deportatie en verdelging van vrijwel alle Joodse inwoners en de vernietiging van het getto en de rest ven de stad. Op wrange historische feiten gebaseerde, ingenieuze roman, verteld door twee overlevenden: Shapiro’s zoon Dawid en hoerenmadam Ryfka.

MAARTEN VAN BRACHT

Patricia Lockwood maakte naam als socialemediafenomeen met het bloggedicht ‘Rape Joke’ en talloze droogkomische tweets, waaronder het viraal gegane ‘@parisreview So is Paris any good or not’. De verteller in haar debuutroman Hier hoor je niemand over (AtlasContact) verwierf lezingencircuitfaam met soortgelijke posts op ‘de portal’. En, ja, haar fragmentarische, van verwijzingen naar internettrivia wemelende relaas is voor menige niet-millennial vast vervreemdend, maar ook wie niet alle allusies oppikt zal vallen voor Lockwoods originele geest. Ze schrijft als kritische insider scherpzinnig ambigu over onze collectieve schermverslaving. En dan moet het verpletterende tweede deel nog komen, dat draait om de baby van de zus van de verteller, die lijdt aan het proteussyndroom. (Google maar.) Offlinedrama, minstens even briljant.

DIRK-JAN ARENSMAN