Boekentips

Merkwaardig: decennialang bleven de essays van George Orwell hier onvertaald, en nu worden we plotseling bijna doodgegooid met elkaar deels overlappende bundels. Afgelopen november verschenen de ‘verhalende essays’ Waarom ik schrijf. Deze week volgt de door Ivo Verheyens vertaalde selectie Mijn land, rechts of links (Davidsfonds). En de komende maanden lijken er nóg twee bloemlezingen op komst, bij weer twee andere uitgeverijen. Overkill? Ach, je kunt Orwells glasheldere beschouwingen nauwelijks vaak genoeg lezen. De klassieke imperialismeparabel ‘Een olifant afschieten’, waarin een koloniale beambte in Birma tegen beter weten in zo’n vermeend agressief slurfdier doodt. De hilarisch vernietigende ‘Bekentenissen van een recensent’. Of die vlijmscherpe analyse van het sluimergif antisemitisme dat, Baudet en trawanten indachtig, nog akelig actueel is.

DIRK-JAN ARENSMAN

Dat niet elke lezer de moed had aan de bejubelde maar ook erg dikke Cromwell-trilogie van Hilary Mantel te beginnen, is logisch. Maar dat is geen excuus haar dan maar helemaal niet te lezen. In De moord op Margaret Thatcher (Meridiaan) zijn twaalf verhalen gebundeld waarin ze haar brille op de korte baan zo overtuigend demonstreert dat je mond openzakt van bewondering. Of het nu het veelbesproken titelverhaal is dat in Engeland tot een vette rel leidde; het openingsverhaal over een ongemakkelijke vriendschap met een opdringerige Pakistaan in Saoedi-Arabië, of het verrukkelijke verslag van een optreden voor een literair genootschap in een treurig, verregend provinciestadje waar niks te eten is – alles wat Mantel aanraakt, verandert in lezersgoud.

KATJA DE BRUIN

De suspensevol gruwelijke openingsscènes van Valentijn (AtlasContact) van Elizabeth Wetmore, lijken een (rechtbank)thriller aan te kondigen. Met de veertienjarige Mexicaanse Gloria ‘Glory’ Ramírez die in 1976, zojuist urenlang mishandeld en verkracht door olieveldarbeider Dale Strickland, aan dat beest weet te ontvluchten, en wordt opgevangen in een ranch in Odessa, Texas. Waarna Strickland daar, met een geweer op afstand gehouden door de furieuze vrouw des huizes Mary Rose, door de politie wordt opgepakt. Maar al speelt de rechtsgang beslist een rol, belangrijker is de pijnlijke verdeeldheid die het drama in het redneck(mannen)bolwerk Odessa zaait. Hoe een koor aan elkaar afwisselende vrouwenstemmen dat bolwerk haarscherp schetst ook. Lyrisch en liefdevol over het land(schap), genuanceerd maar genadeloos over de misogyne mores.

DIRK-JAN ARENSMAN