Tegenwoordig sta ik er nog steeds weleens naast klodders kwijl en kauwgum te wachten, want mijn stad heeft geen tram. In het hele kleine dorp waar ik lang woonde noemden we het bushokje hét bushokje. In het dorp had je niks, niks, nog meer niks en het bushokje. Het begon met af en toe verstoppertje spelen in de straat ernaast, maar voor we het wisten begon ons hele sociale leven zich in, achter en op het bushokje af te spelen.
Bushokje
In mijn jeugd, als middelbare scholier en afgelegendorpbewoner, heb ik vele uren doorgebracht in bushokjes.