Het recente succes van zijn essaybundel over troost vormde een mooie aanleiding voor een heruitgave van Michael Ignatieffs tweede roman, uit 1993, waarin de personages precies dat wel kunnen gebruiken. Reis naar het ongerijmde (Cossee) draait namelijk om een professor in de filosofie die volledig uit het lood geslagen raakt door de alzheimeronttakeling van zijn moeder. Obsessief in zijn mantelzorg én zijn angst dat hem hetzelfde lot wacht, raakt hij gebrouilleerd met zijn broer en vergooit hij zijn huwelijk aan een (troost)affaire, terwijl ondertussen ook zijn vader nog sterft aan een hartaanval. Ignatieffs verteller kan ergerniswekkend zijn in zijn egocentrisme en midlifepaniek, maar zijn overpeinzingen over ziekte, verlies en acceptatie zijn er niet minder scherpzinnig en ontroerend om.
DIRK-JAN ARENSMAN