Forum

Brieven kunnen worden geredigeerd c.q. ingekort. Over (niet-)plaatsing wordt niet gecorrespondeerd.

Op de foto op bladzijde 75 van VPRO Gids nummer 25 bij het artikel genaamd ‘Melanch-olie’ dacht ik acteur Robin Williams te herkennen, maar het foto-onderschrift vermeldt een olie-arbeider uit Koeweit. Misschien had hij een tweelingbroer.

VINCENT BOS, DRIEBERGEN

De foto op pagina 41 in de VPRO Gids # 25, waarop een olie-arbeider in Koeweit is te zien, behoort volgens mij tot een van de mooiste foto’s uit het oeuvre van de Braziliaanse fotograaf Salgado. Zoals iedere foto zou ook deze aan kracht winnen als hij in de juiste historische context wordt geplaatst. Salgado nam de foto in 1991, nadat Saddam Hoessein aan het terugtrekkende Iraakse leger het bevel had gegeven de olieputten in brand te steken. Omdat dit tot een milieucatastrofe zou leiden, kregen brandweermannen de opdracht de vuren zo snel mogelijk te doven. Aangezien dat buitengewoon gevaarlijk en inspannend werk was, is het geen wonder dat de brandweerman op de foto na de gedane arbeid uitgeput op de grond ligt. In zekere zin mocht hij van geluk spreken: hij had de strijd tegen het vuur overleefd en dat konden niet al zijn collega’s zeggen.

ALBERT KORT, KAPELLE

Last van plaatsvervangende schaamte heb ik bij het lezen van het stukje van Hugo Blom in de VPRO Gids #25. Hoe valt dit stuk te rijmen met de mooie uitzending van Stef Biemans dd. 12 juni jongstleden. Hier uit een bewoner van de Kuna-eilanden, de eilanden die als gevolg van de opwarmende aarde onder water dreigen te verdwijnen, een klacht over de Europeanen en Noord-Amerikanen. Hij spreekt over ons. Door onze manier van leven stijgt de zeespiegel, wij leggen schaamteloos beslag op de aarde. Terloops komen de toeristen in beeld.

En nu lees ik dit stukje over een bruiloft op een Grieks eiland (dit had ook een van de Kuna-eilanden kunnen zijn): schaamteloos, energieverslindend en waarom?

Dit is een kritische omroep als de VPRO onwaardig. Ik vind het verdrietig en beschamend.

MARIANNE DAGELET

In VPRO Gids #24 las ik de reactie van C. de Leeuw op het artikel over Domenico Scarlatti van Martin Kaaij in VPRO Gids #21. Jammer dat de onconventionele manier waarop Martin Kaaij zijn toelichting inhoud geeft door de heer De Leeuw zo slecht wordt gewaardeerd. Ik lees Kaaijs artikelen altijd met veel plezier. Vooral om de heerlijke manier waarop de heilige huisjes van de klassieke muziek op zo'n relativerende manier een nieuw fundament krijgen. Ga zo door, Martin!

AAD DE BEEN, DEN HAAG

Ik ben het hartgrondig eens met Ine Claessens en Kees Kater (Herrie en

prikkels, VPRO Gids #23). Als er een keer een interessant programma wordt vertoond op die

reclamepomp, dan moet daar steevast 'muziek' doorheen.

Het maakt de tekst slechter verstaanbaar en dient volgens mij geen enkel

nut. Het lijkt alsof de makers, net als moderne componisten, meer indruk

willen maken op hun vakgenoten dan op de kijker/luisteraar.

HENK VAN NELLEN, DELFT

De ingezonden brief van Kees Kater in de VPRO Gids #23 is mij uit het hart gegrepen. Het is irritant en onwenselijk dat de dialogen in documentaires en tv- programma’s geweld wordt aangedaan met tegelijkertijd muziekvariaties waardoor er een soapachtige karikatuur van gemaakt wordt. De dialogen in het dagelijks leven worden toch ook niet gevoerd met muziek? Het beste wat ik kan doen is in feite het programma uitzetten, wat ik dan ook regelmatig doe. Zoals je ondertiteling aan en uit kunt zetten zou de mogelijkheid ook moeten gelden voor deze muziek. Vele tv-kijkers ergeren zich aan deze geluidsoverlast, maar ja, de commerciële belangen zijn zodanig, dat er geen verandering zal plaats vinden.

PIET JANSSEN, ESCHAREN