Eline Rotmensen
De Vlaamse fotograaf Rob Walbers (41) was oorspronkelijk van plan om in 2010 naar New York te verhuizen, totdat hij tijdens een vakantie in Japan zijn hart verloor aan een Japanse. Sindsdien woont hij al meer dan tien jaar in het altijd bruisende Tokio.
‘Zelf kijk ik eigenlijk weinig naar Japanse televisiezenders. Ik zie televisie kijken namelijk als een vorm van ontspanning en het Japanse nieuws is erg schreeuwerig en heel afleidend. Ik hoor het dan wel op de achtergrond als mijn vrouw ernaar kijkt en ik ben het iets meer gaan waarderen naarmate ik de taal beter leerde verstaan, maar ik word nog steeds niet warm van overprikkelende nieuwsbulletins.’
‘Het duurde even voordat ik gewend was aan de Japanse acteerstijl. Vergeleken met België is al het acteerwerk hier veel meer overdreven. De eerste Japanse film die ik ben gaan waarderen is An uit 2015, vanwege het rustige tempo en de thematiek. Daarnaast speelt Kirin Kiki in de film, en ik vind haar gewoon een heel goede actrice.’
‘Een film die ik altijd kan blijven kijken is de zwart-wit film Roma (2018). Visueel vind ik elke scène net als een mooie foto. Ook deze film is heel traag, en er zit er veel geschiedenis in deze film verwerkt. Ondanks dat ik op de middelbare school geen held was in geschiedenis, merk ik dat ik bij het kiezen van een film toch vaak terugval op films uit het verleden. Dit heeft er vooral mee te maken dat deze films veel oog voor detail hebben.’
‘Nee, de films moeten ook visueel goed in elkaar zitten. Ik voel niks voor grote blockbusters als Marvelfilms, maar ik word dan wel weer ontzettend enthousiast van Django: Unchained of Green Book. Alles wat zo ongeveer het tegenover gestelde is van Japanse televisie, kan je wel zeggen.’
