Je leest dit artikel gratis. Wil je meer van de VPRO Gids? Neem een abonnement. Nu 12 weken voor slechts 10 euro. Ik wil meer lezen →
©
VPRO Gids
abonneer
Wereldreis
Als je in Groningen woont en je gaat een dagje ergens naartoe, dan vinden mensen dat wow! Helemaal uit Groningen!! En ook helemaal weer terug! Wow!
Nou ontken ik niet dat het best een tochtje kan zijn, maar het lijkt soms alsof ik op wereldreis ben. Ik ben dat gaan geloven. Ik pak mijn tas alsof ik met een privécouchette naar Zwitserland ga en zo gedraag ik me ook.
‘Heeft u Toblerone? Kaasfondue?’
‘Nee, ik heb alleen oploskoffie. Of een Twix.’
‘Doe dat dan maar.’
De NS werkt het privécouchettegevoel overigens erg tegen, want voor ik eenmaal zit heb ik vaak lang gezocht naar een tweezitter zonder plakvloer, chipresten en een uitklaptafeltje waarop niet is gekaasfonduud.
Gelukkig heb ik altijd doekjes mee. En ontsmettingsspray, pleisters, extra sokken, papier, en reserveschoenen.
‘Dag mama, daaag,’ huilen mijn kinderen hard als ik met mijn grote tas de deur uitstap. Ze geloven niet dat ik maar een dagje wegga.
Het komt ook doordat ik pak alsof ik altijd in de sporthal in Zwolle kan stranden. Want als de wissels bevriezen, de bovenleidingen knappen en de wielen zijn vierkant, dan word je daar opgevangen.
‘De gestrande reizigers zijn opgevangen in een sporthal in Zwolle.’
Ik heb cash voor als niet alleen de bovenleidingen het begeven, maar ook de pinautomaten zijn opgeblazen, drinken voor twee dagen, lekker eten, gewoon eten en noodeten (allemaal voor Assen al op) en jodium voor als ik me onderweg naar de sporthal ergens aan schaaf.
En met mijn sjaal, die ook een deken is, mijn tas, die een prima kussen kan zijn, een warm reservevest, drie opgeladen accu’s en mijn telefoon vol podcasts kan ik die sporthal wel aan.
Onder in mijn tovertas zit altijd een blikje gin-tonic en een rietje. Voor in de sporthal in Zwolle, of voor als ik het terug tot voorbij Assen heb gehaald.
Dat is altijd reden voor een feestje.