Forum

Brieven kunnen worden geredigeerd c.q. ingekort. Over (niet-)plaatsing wordt niet gecorrespondeerd.

De Tegenlicht-aflevering ‘Welkom in het symbioceen’ sneed een dringend en inspirerend onderwerp aan. Wat ik eraan wil toevoegen is dat het idee dat mensen symbiotisch met de natuur moeten leven geen nieuwe uitvinding is, maar dat er volken en culturen zijn die al eeuwen een symbiotische relatie met de natuur onderhouden. Het is prachtig dat er wordt gewerkt aan nieuwe symbiotische technologieën en materialen, maar ruimte en erkenning voor niet-Westerse of voormalig gekoloniseerde stemmen lijken me belangrijk bij de transformatie naar het symbioceen.

CHIARA LAMPIS, UTRECHT

Mooie titel. Ik vond hem in VPRO Gids #48 bij de rubriek boekbesprekingen (p. 34), boven een recensie van een roman, geschreven door een mij onbekende schrijver, Barbara Pym. Zij werd en wordt gewaardeerd, omdat ze over het egocentrisme van mannen schrijft. Ik lees dat ze vooral dominees de maat neemt. Per roman gemiddeld 5,76 dominees. In onze tijd doen dominees er nauwelijks nog toe. Wie nu egocentrische mannetjes wil zien, hoeft trouwens de deur niet meer uit. Dagelijks verschijnen ze op de televisie. Laatst werd bekend dat zo’n mannetje zich achter de schermen, onzichtbaar voor de kijker, misdragen had. Grensoverschrijdend gedrag heet dat en als een televisiester zich daaraan schuldig maakt dan is dat nieuws. We merken dat het wereldnieuws op de achtergrond raakt. Berichten over de oorlog in Oekraïne zijn ineens minder belangrijk dan de ophef over het lelijke gedrag van zo’n ijdele televisiepresentator die denkt dat hij God is. Ik sla een bladzijde om van de VPRO Gids en mijn oog valt op een vetgedrukte titel: ‘De vallende eikel.’ Ik begin te lezen. Het artikel gaat over het geluid van eikels die op het dak van een stacaravan vallen en helemaal niet over Matthijs van Nieuwkerk.

FONS VAN WANROIJ, BEDUM

Tot mijn stomme verbazing las ik dat Brommer op zee mogelijk gaat verdwijnen. Dankzij de twee toppresentatoren en het format is het een prachtig en inspirerend programma. Bovendien zet het ook jonge mensen aan tot lezen, juist omdat het zo toegankelijk is. Dat de VPRO met dit programma wil stoppen vind ik onbegrijpelijk.

D.J.G. VISSER, AMSTERDAM

In ‘Forum’ #48 las ik dat het voortbestaan van Brommer op zee wordt bedreigd omdat de netbeheerder het niet toegankelijk zou vinden. In het Haarlems Dagblad las ik dat Christine Otten gevangenen schrijfles geeft en dat een van de heilzame effecten kan zijn dat een gevangene zichzelf leert bezien als ‘een mens die kwade daden heeft begaan’ en dat die mens niet hetzelfde is als haar of zijn daden. Een van Ottens leerlingen leerde Brommer op zee waarderen. Voor mij een bevestiging dat de weg naar boven niet begint wanneer de ander knielt, maar wanneer iemand zelf de trap bestijgt. Brommer op zee biedt daarvoor een stevige leuning. Ga niet door de knieën en zet Nescio’s De uitvreter niet om in taalniveau B1, maar vertel er vurig over: ‘Behalve den man, die de Sarphatistraat de mooiste plek van Europa vond, heb ik nooit een wonderlijker kerel gekend dan den uitvreter.’ En verbind er een opdracht aan: ‘Behalve de netmanager, die Brommer op zee van de kijkbuis ketste omdat het ontoegankelijk zou zijn geweest, heb ik nooit een wonderlijker kerel/meid ontmoet dan … (vul hier de naam in van de verbazingwekkende persoon waarover jij ons meer gaat vertellen).’

PIET VAN REEUWIJK, SPAARNDAM