woensdagetalage

‘Ze zag nooit iemand die er ook maar een beetje uitzag als zij. Er was wel de gager bij de apotheek. En het negerpoppetje in de kerk, hoewel dat hele grote dikke lippen had en een wijdopen mond waarin je munten kon gooien, voor de zending. Ze voelde zich merkwaardig verwant met dat poppetje, ook al had zij die hele dikke lippen niet.’ In 1928 wordt de moeder van Harriët Duurvoort, de dan zes weken oude dochter van een jonge Friezin en Afro-Amerikaanse jazzmuzikant, geadopteerd door een streng gereformeerd echtpaar in Den Haag. Het was de eerste interraciale adoptie in ons land. In De dochter. Herinneringen aan anders zijn tekent Duurvoort het levensverhaal van haar moeder op. Een leven tegen de achtergrond van een bewogen eeuw in de Nederlandse geschiedenis, waarover ze vannacht vertelt in Nooit meer slapen.