Veertig jaar geleden sprong Jan Arends uit het raam van zijn appartement aan het Roelof Hartplein in Amsterdam, twee dagen voor zijn bundel Lunchpauzegedichten zou verschijnen. ‘Nog één stap en ik ben pap,’ had hij eerder in een gedicht aangekondigd.
Arends was onder meer copywriter en huisknecht bij rijke dames (‘wijven’), en hield regelmatig verblijf in zorginstellingen. Hij liet een klein oeuvre van verhalen en poëzie na, dat nu opnieuw beschikbaar komt: op 21 november verschijnt naast de herziene biografie Angst voor de winter, door Nico Keuning aangevuld met herinneringen, brieven en foto’s, ook een viertal afzonderlijke delen proza en poëzie. Feestelijk ingeluid tijdens de Grote Jan Arends Party in Pakhuis De Zwijger, Amsterdam, voorafgegaan door de monoloog Keefman door Chris Junge.
In Keefman (1972) steekt een patiënt een tirade af tegen zijn psychiater, die de vijandige wereld belichaamt die Keefman altijd heeft vernederd en buitengesloten. Keefman is een gek die toch de waarheid vertelt. Zijn vermakelijke scheldpartijen tegen de kliniek en zijn behandeling snijden door de ziel.
Op zaterdag 22 november staat NPO Cultura in het teken van Arends, met onder meer Keuning in Letteren &cetera; Stil, Jan Arends moet schrijven (1984) ; Keefman (1977), de verfilming van de gelijknamige verhalenbundel; Arends (1997), waarin de schrijver gespeeld wordt door Jeroen Willems; en Adriaan van Dis in gesprek met Piet Kuiper, ooit behandelend psychiater van Arends.