Grossman, toen 28, voert in deze korte roman een twaalfjarige jongen op, tevens de aankomende schrijver, die anno 1966 in Jeruzalem vriendschap sluit met de bejaarde meneer Rosenthal. Deze pacifistische vegetariër wordt tot zijn schrik door leeftijdgenoot Schwarz – ooit een rivaal in de liefde – uitgedaagd tot een pistoolduel, zoals in vooroorlogs Duitsland nog gangbaar. Van dit onwaarschijnlijke gegeven maakt Grossman zowaar een plausibel quasidetectiveverhaal, waarin het vertelperspectief van de boven zichzelf uitstijgende twaalfjarige wordt onderbroken door ironische en alwetende terzijdes zodat je de ontknoping voor lief neemt; het gaat hier om vertelkunst.