In 1883 stierf het laatste exemplaar in Artis. Op het eerste gezicht houdt de quagga het midden tussen paard, ezel en zebra, wat hem fataal werd. Ook de wetenschap wist zich geen raad met deze ‘kruising’ uit Zuid-Afrika, waarna hij uiteindelijk door de Boeren werd uitgemoord. Nauwkeurig en met nauw verholen verontwaardiging beschrijft Reinier Spreen in Monument voor de quagga, uitgegeven in eigen beheer, hoe vanaf 1657 wereldwijd met dit beest is gesold, zonder dat men een steek wijzer werd. Uiteindelijk is uit een opgezet exemplaar het quagga-dna vrijgemaakt, waarna de ‘schlemiel van de uitgestorven dieren’ (ondertitel) postuum wraak nam.